Mancunium

Res apud Vicidata repertae:

Civitas: Britanniarum Regnum
Locus: 53°28′0″N 2°14′0″W
Numerus incolarum: 547 627
Zona horaria: UTC
Situs interretialis
Nomen officiale: Manchester

Gestio

Procuratio superior: Manchester

Geographia

Superficies: 115.6 chiliometrum quadratum
Territoria finitima: Boltonium

Coniunctiones urbium

Urbes gemellae: Angelopolis, Palembang, Chemnicium, Kanpur, Corduba, Rehovot, Amstelodamum, Petropolis, Wuhan, Faisalabad, Tralles, Taldy Kurgan, Amstelodamum

Tabula aut despectus

Mancunium,^[1]^[2] aevo Romano Mamucium^[3]^[4] (Anglice Manchester), est urbs in Anglia sita, ubi anno 2001 habitabant 422 300 incolarum. Mancunium, Britanniarum Regni urbs secunda a maxima multitudine incolarum, medio in comitatu metropolitano Mancunio Maiore (Greater Manchester) iacet, qui comitatus 2 438 000 incolarum habet.

Cultura[recensere | fontem recensere]

Urbanae pediludii societates sunt Mancunienses Uniti et Mancunium Urbs. Et in historia fabricas texturae erant, ubi Fridericus Engels negotium factus fuit.

Clima[recensere | fontem recensere]

Sicut Britanniae fere omni, urbi Mancunio clima est oceanicum per enumerationem Köppen–Geiger, in stationes quattuor divisum, aestatibus mitibus, hieme modice frigida; temperatura aëris media a mense Decembri ad Februarium 4.5° atque mensibus Iulio et Augusto 16.5°, minima inter 1.5° et 12.5°, maxima inter 7.5° et 20.5°, sed minima extrema usque hodie nota −13.5°, maxima extrema 33.7°; pluviis mense Februario ad 51 mm tantum, mense Octobri ad 92 mm elevatis; diebus pluviosis per annum totum fere 143, nivosis fere 20 incidentibus; humiditate relativa inter mensuras 86% et 89% reperta, horis solis fulgentis mense Ianuario 52, mense Maio 188, per annum totum 1 416 relatis.^[5]

Incolae notissimi[recensere | fontem recensere]

Iohannes Dee, custos collegii et vir eruditus
Ioannes Dalton, chemicae peritus, mathematicus, physicus
David Lloyd George, primus minister Britanniarum Regni inter primum bellum mundanum^[6]

Notae[recensere | fontem recensere]

↑ J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3; Iohannes Iacobus Hofmannus, Lexicon universale (1698) ~; F. Ferrari, Lexicon geographicum, 1667
↑ "Mancunium, -ii (n.)" in J. Riddle, T. Arnold A Copious and Critical English-Latin Lexicon, London, 1847, revised C. Anthon, New York, 1849
↑ A. L. F. Rivet, Colin Smith, The Place-Names of Roman Britain (Londinii: Batsford, 1979); Tabula Imperii Romani: Britannia septentrionalis (Londinii: Oxford University Press, 1987. ISBN 0197260594). Mameceastra, Mantio, Manucium sunt formae aut erroneae aut minime Latinae.
↑ "in bibliotheca urbis Manchestri Rylandiana": Otto Schroeder, Novae comoediae fragmenta in papyris reperta exceptis Menandreis. Kleine Texte für Vorlesungen und Übungen, 135 (Bonnae: A. Marcus und E. Weber's Verlag, 1915), p. 58, in commentario de manuscripto Pap. Ryland. 16.
↑ Res climatologicae e Vicipaedia Anglica extractae, fontibus fidei dignis ibi citatis.
↑ Ad Chorlton super Medlock natus

Bibliographia[recensere | fontem recensere]

"Mamucium" in A. L. F. Rivet, Colin Smith, The Place-Names of Roman Britain (Londinii: Batsford, 1979) pp. 409-410
"Manchester" in Tabula Imperii Romani: Condate–Glevum–Londinium–Lutetia (Londinii: Oxford University Press, 1983. ISBN 0197260209) p. 54
Raymond Holden, "Dead-end street? Hard truths about life in a 'forgotten' Manchester neighbourhood" in The Guardian (20 Iunii 2016)

Nexus interni

Nexus externi[recensere | fontem recensere]

Vicimedia Communia plura habent quae ad Mancunium spectant.

Lege Μαγκούνιον ("Mancunium") apud Vicipaediam lingua Graeca antiqua scriptam

"Mamucio" apud Pleiades (situs a Rogero Bagnall et Ricardo Talbert editus) (Anglice)

[1] J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3; Iohannes Iacobus Hofmannus, Lexicon universale (1698) ~; F. Ferrari, Lexicon geographicum, 1667

[2] "Mancunium, -ii (n.)" in J. Riddle, T. Arnold A Copious and Critical English-Latin Lexicon, London, 1847, revised C. Anthon, New York, 1849

[3] A. L. F. Rivet, Colin Smith, The Place-Names of Roman Britain (Londinii: Batsford, 1979); Tabula Imperii Romani: Britannia septentrionalis (Londinii: Oxford University Press, 1987. ISBN 0197260594). Mameceastra, Mantio, Manucium sunt formae aut erroneae aut minime Latinae.

[4] "in bibliotheca urbis Manchestri Rylandiana": Otto Schroeder, Novae comoediae fragmenta in papyris reperta exceptis Menandreis. Kleine Texte für Vorlesungen und Übungen, 135 (Bonnae: A. Marcus und E. Weber's Verlag, 1915), p. 58, in commentario de manuscripto Pap. Ryland. 16.

[5] Res climatologicae e Vicipaedia Anglica extractae, fontibus fidei dignis ibi citatis.

[6] Ad Chorlton super Medlock natus

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]