Magnaneria

E Vicipaedia
Magnaneria relicta in Luberon massif.

Magnaneria[1] (Francice magnanerie) est locus tam sericulturae quam fundus agriculturae est. Opifex qui magnaneriam exercet magnanarius[1] (Francice magnanier) et aedificium magnanerium[1] (Francice magnanière) appellari possunt. Vocabulum deducitur a magnan, verbo Occitano, quia Provincia fuit sedes sericulturae Francicae. Regio Sancti Hippolyti du Fort veteribus magnaneriis nota est, oppidoque ipso est museum sericarium.[2][3]

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. 1.0 1.1 1.2 Fons nominis Latini desideratur (addito fonte, hanc formulam remove)
  2. Le musée de la Soie, Infotourisme.
  3. https://www.tripadvisor.com/Attraction_Review-g1194443-d4187228-Reviews-Musee_de_la_Soie-Saint_Hippolyte_du_Fort_Gard_Occitanie.html Musee de la Soie,] TripAdvisor.

Bibliographia[recensere | fontem recensere]

  • Guérin-Méneville, F.-É. ?1858. Rapport sur les expériences théoriques et pratiques de sériciculture faites en 1857 pour la Société impériale d'acclimatation, à la magnanerie expérimentale de Sainte-Tulle. Lutetiae: Imprimerie de L. Martinet.
  • Ozil, Hervé. 1986. Magnaneries et vers à soie: la sériciculture en pays vivarois et cévenol. Lavilledieu, Ardèche: Editions de Candide.