Machina mimeographica

E Vicipaedia
Schematica quotidianae machinae mimeographicae adumbratio.

Machina mimeographica (saepe mimeo imminutum) vel duplicator stincillosa[1] est vile prelum typographicum quod atramentum per stincillam in chartam cogit.[2] Ratio mimeographica cum ratione duplicatoris spirituali non confundenda est.

Machinae mimeographicae, cum duplicatoribus spiritualibus et hectographiis, fuerunt technologia communis ad parvos numeros duplicandos, ut in operibus officinarum, materiis docendi, et nuntiis ecclesiasticis. Prima fanzines per hanc technologiam propagari solebant, quia ratio divulgata et vilis erat. Annis autem 1960 exeuntibus, xerographia et impressio compensata machinas mimeographicas, duplicatores spirituales, et hectographia gradatim summovere coeperunt.

Usus stincillarum est ars antiquus, sed per chemiam, chartas, et prela, rationes rapide saeculo undevicensimo exeunte progrediebantur.

Pinacotheca[recensere | fontem recensere]

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. Anglice: "stencil duplicator." Stincilla ut videtur Latina vulgaris ex scintilla est.
  2. "Mimeograph," www.merriam-webster (Merriam-Webster).

Bibliographia[recensere | fontem recensere]

  • Cansler, Russell N., ed. 1952. Fundamentals of mimeographing: stencil preparation, machine operation, uses. Sicagi: School Department, A. B. Dick Co.
  • Hutchison, Howard. 1979. Mimeograph: Operation Maintenance and Repair. Blue Ridge Summit: Tab Books. ISBN 0830689419, ISBN 0830679413 (charta).
  • McMillian, John Campbell. 2011. Smoking typewriters : the Sixties underground press and the rise of alternative media in America. Novi Eboraci: Oxford University Press. ISBN 9780195319927, ISBN 0195319923.

Nexus externi[recensere | fontem recensere]

Vicimedia Communia plura habent quae ad mimeographiam spectant (mimeograph, Mimeograph).