Lucius Arruntius
Lucius Arruntius (nescimus, quando natus mortuusve sit) senator Romanus et homo novus primo saeculo a.C.n. fuit. Anno 43 a.C.n. in senatum adlectus est, a triumviris in proscriptorum numerum relatus ad Sextum Pompeium profugit. Anno 39 Romam revertit[1] et apud Actium cornu dextro classis Octaviani Augusti imperavit[2]. Interfuit anno 17 XVvir sacris faciundis Ludis Saecularibus. Fortasse et historiarum scriptor fuit, qui stilo Sallustii de bello Punico narravit[3]. Filius eius Lucius Arruntius consul anni 6 p.C.n. fuit[4].
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ Appianus Alexandrinus, civ IV 46; Velleius Paterculus II 77,2
- ↑ Velleius Paterculus II 85,2. Cf Plutarchum, Antonius 66
- ↑ Seneca, epistulae 114, 17
- ↑ Der Neue Pauly, Stuttgardiae 1999, T. 2, c. 33
| Antecessores: Imperator Caesar Augustus XI et Aulus Terentius Varro Murena |
Consul 22 a.C.n. cum Marco Claudio Marcello Aesernino |
Successores: Marcus Lollius et Quintus Aemilius Lepidus |