Linguae Ieniseenses

E Vicipaedia
Linguae Ieniseenses
Situs: Asia borealis
Status: familia restricta, fortasse ad linguis Dene-Caucasicis appropinquanda
Divisiones:
linguae Ieniseenses septentrionales
linguae Ieniseenses meridionales

Linguae Ieniseenses (lineis discretis in saeculo decimo septimo, in saeculo vicesimo colore continuo)

Linguae Ieniseenses sunt familia linguarum, quae in ripis Ieniseae fluminis adhibentur. Sola lingua Ketica hodie viva est; propinqua eius lingua Iugica fine saeculi XX exstincta est. Haec duae linguae ad ramum linguarum Ienisseensium septentrionalem pertinent. Linguae rami meridionalis, quae sunt Assanica, Arinica, Pumpocolica, saeculo XVIII extinctae sunt, lingua Kottica rami merdionalis saeculo XIX. A Julio Klaproth et Matthaeo Castrén linguae Ienissenses primo descriptae sunt. Linguae syntheticae sunt cum ordine verborum subiectum — obiectum — verbum.

Nexus externi[recensere | fontem recensere]