Lingua Palauana

E Vicipaedia

Lingua Palauana[1] (Palauanice a tekoi er a Belau) est una e binis linguis publicis Reipublicae Palauensis, quarum alia est Anglica. Quae est socius Austronesiae linguarum familiae et una e duabus linguis vernacularibus in Micronesia quae non est pars rami Oceanici illius familiae (alia est Chamorro).[2] Constat inter plurimos investigatores Palauanam et Chamorro potius esse distinctas linguas in ramo Sundano-Celebensis familiae linguarum Austronesiarum, quamquam nonnulli arguunt Palauanam fortasse esse liberum linguarum Malaico-Polynesicarum ramum.[3] Lingua Palauana latissime in vita quotidiana in Palauensibus adhibetur.

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. Ita e.g. Italiane, cf. Lingua Palauana apud Vicipaediam Italicam
  2. Vide Blust 1977, Dempwolff 1934, Jackson 1986, Zobel 2002.
  3. Dyen 1965.

Bibliographia[recensere | fontem recensere]

  • Blust, Robert. 1977. The Proto-Austronesian pronouns and Austronesian subgrouping: A preliminary report. University of Hawaii Working Papers in Linguistics, 9: 1–15.
  • Dempwolff, Otto. 1934. Vergleichende Lautlehre des austronesischen Wortschatzes. Berolini: Reimer.
  • Dyen, Isidore. 1965. A lexicostatistical classification of the Austronesian languages. Baltimorae: Waverly Press. Memoir 19, Supplement to the International Journal of American Linguistics 31: 1.
  • Flora, Jo-Ann. 1974. Palauan Phonology and Morphology. Dissertatio Ph.D.: University of California apud Didacopolem.
  • Georgopoulos, Carol. 1986. Palauan as a VOS Language. In FOCAL I: Papers from the Fourth International Conference on Austronesian Linguistics, Canberra: Pacific Linguistics, C-93, ed. Paul Geraghty, Lois Carrington, et Stephen A. Wurm, 187–198.
  • Georgopoulos, Carol.1991. Syntactic Variables: Resumptive Pronouns and A' Binding in Palauan. Dordrecht: Kluwer.
  • Hagège, Claude. 1986. La langue Palau: une curiosité typologique. Paderborg: Fink.
  • Jackson, Frederick. 1986. On determining the external relationships of the Micronesian languages. In FOCAL II: Papers from the Fourth International Conference on Austronesian Linguistics, Canberra: Pacific Linguistics, C-94, ed. Paul Geraghty, Lois Carrington, et Stephen A. Wurm, 201–238.
  • Josephs, Lewis. 1975. Palauan Reference Grammar. Honolulu: University of Hawaii Press.
  • Josephs, Lewis. 1990. New Palauan-English Dictionary. Honolulu: University of Hawaii Press.
  • Josephs, Lewis. 1997. Handbook of Palauan Grammar. Vol. 1. Koror: Palau Ministry of Education.
  • Josephs, Lewis. 1999. Handbook of Palauan Grammar. Vol. 2. Koror: Palau Ministry of Education.
  • Matsumoto, Kazuko. 2001. Multilingualism in Palau: Language Contact with Japanese and English. In Language change in East Asia, ed. Thomas E. McAuley, 87–142. Richmond: Curzon,
  • Nuger, Justin. 2016. Building Predicates: The View from Palauan. Dordrecht: Springer.
  • Waters, Richard C. 1980. Topicalization and Passive in Palauan. Manuscriptum. MIT.
  • Wilson, Helen. 1972. The Phonology and Syntax of Palauan Verb Affixes University of Hawaii Working Papers in Linguistics, 4 (5).
  • Yaoch, Felix, Francisco Morei, Huan Polloi, Timarong Sisior, Rengulbai Ngeburch, Santos Ngodrii, Hermana Remarui, Hubert Elechuus, Masa-Aki Emesioch, Masaharu Tmodrang, et Ngiraecherang Sadang. 1972. Palauan orthography: A final report on the decisions of the Palau orthography committee. Honolulu: Pacific and Asian Linguistic Institute, University of Hawaii.
  • Zobel, Erik. 2002. The position of Chamorro and Palauan in the Austronesian family tree: Evidence from verb morphosyntax. In The history and typology of Western Austronesian voice systems, Canberra,, ed. Fay Wouk et Malcolm Ross, 405–434. Pacific Linguistics 518.
  • Zuraw, Kie. 2003. Vowel Reduction in Palauan Reduplicants. In Proceedings of the Eighth Annual Meeting of the Austronesian Formal Linguistics Association, Cambridge: MITWPL #44, ed. Andrea Rackowski et Norvin Richards, 385–398.

Nexus externi[recensere | fontem recensere]

Kaipuleohone in archivo conservantur.