Lingua Nogaica
| Lingua Nogaica ногай тили, ногайша
| ||
|---|---|---|
| Taxinomia: | lingua divisionis Kyptschakicae familiae Turcicae (linguis Altaicis saepe tributae)
| |
| Locutores: | 87 119 (anno 2010) | |
| Sigla: | 1 , 2 nog, 3 nog | |
| Status publicus | ||
| Officialis | Russia (Daghestania, Karaczaevo-Circassia) | |
| Privata | Russia (regio Astrachanensis, territorium Stauropolitanum) | |
| Litterae: | Litterae Nogaienses | |
| Scriptura: | Cyrillica | |
| Procuratio: | ||
.png) | ||
Lingua Nogaica[1] vel Nogaiensis[2] (ipso vulgo ногай тили, tr. nogai tili) ad linguas Turcicas pertinens, est lingua gentis Nogai et una linguarum publicarum rerum publicarum Daghestaniae et Karaczaevo-Circassiae Foederationis Russicae. Circa 87 milia homines lingua Nogaiensi loquuntur. Ante annum 1928 interdum litterae Arabicae ad linguam Nogaiensem exsignandam utebantur, anno 1928 abecedarium e litteris Latinis elaboratum est, sed latinizatione finita post annum 1938 lingua Nogaiensis litteris Cyrillicis cum aliquot supplementis utitur. Anno 1950 abecedarium Nogaiense Cyrillicum paululum mutatum est.
Nota[recensere | fontem recensere]
- ↑ Pallasii Flora Rossica. Tomi I. Pars II, Francofurti & Lipsiae, 1790, p. 11); "steppa Nogaica", — Norae Zabinkovae et Moysis Kirpicznikov Nomina physico-geographica principalia URSS s.v. Ногайская степь. Cf. binomina Esox nogaicus, Protracheoniscus nogaicus, Aspro nogaicus; cf. etiam: Cumucica & Nogaica. G. J. Ramstedt's Kumyk materials ... Helsingiae, 1991.
- ↑ Cf. "Tartaria Nogaiensis", — Michaelis Antonii Baudrand Geographia... Parisiis 1682, p. 605; Introductio in orbis hodierni geographiam... Posonii 1748, p. 559.
Bibliographia[recensere | fontem recensere]
- Баскаков Н. А. Ногайский язык и его диалекты: Грамматика, тексты и словарь, Moscuae et Leninopoli 1940 (ars grammatica et lexicon). (Russice)