Lingua Falerica
Falerica sive Falisca lingua est sermo antiquorum Faliscorum, triginta sex paucis inscriptionibus nobis notus, qui saeculo tertio aut secundo a.C.n. abecedario Etrusco a sinistra ad dexteram lectus, certum momentum Latinum habebat.
Ecce eius litterae phoneticae.
- Retentio f mediae, quod b Latinum factum est
- Repraesentatio gh Protoindoeuropaei f Falisco (foied, Latine hodie)
- Deletio s finalis (cra Latine cras)
- Exemplum in lingua Falerica foied vino pipafo, cra carefo, Latine hodie vinum bibam, cras carebo
Litterae aliae sunt:
- Retentio velarum (Fal. cuando = Latine quando - nisi modo Umbrici pan(n~u));
- Assimiliatio aliquarum consonantum finalium ad sonum initialem verbi proximi: "pretod de zenatuo sententiad" est "praetor de senatus sententia"
Exemplum in lingua Falerica[recensere | fontem recensere]
Falerice Latine Menerua sacru la cotena la pretod de zenatuo sententiad vootum dedet cuando datu rected cuncaptum, hirmo tertineo pretores. Minerva sacro a catena a praetor de senatus sententia votum dedit quando dato recte conceptum, firmus tertianus praetores. Didius, Vetius doum viri quinque statuas fornicesque haciundum coer idemque probaverunt. Unos latinos Pescosal quod af lucu Plaria dedet libes Ferono donom mereto. Didius, Vetius duo viri, quinque statuas fornicesque faciendum cur idemque probaverunt. Unus latinus Pescosal quod ab luco Plaria dedit libis Feronio donum merito. Iovei Menerua lunonei falesce quei in Sardinia sunt donom dederunt magistreis Latrius, Saluena, Voltai coiraverunt. Gonlegium quod est aciptum aetatei agedai opiparum ad veitam quolundam festosque dies quei soveis astuties opidque Volgani gondecorant saipi sume comvivia loidosque ququei fuc dederunt inperatoribus summeis utei sesed lubentis bene iovent optantis. Iovi Minerva lunoni falisce qui in Sardinia sunt donum dederunt magistris Latrius, Saluena, Voltei curaverunt. Collegium quod est aceptum aetati agendae opiparum ad vitam quondam festusque dies qui suis astutis oppidoque Vulcani condecorant saepe sume convivia ludusque quiqui hoc dederunt imperatoribus summis uti sede libentis bene iuvent optandis. Eco quotene Votenosio Titias duenom duenas salueto Voltene. Capena Rufia Caleptia ves saluete sociai Ofetios Caios Velos amanos. Ego quotannis Votenosio Titus bonum bona saluto Voltene. Capena Rufia Caleptia vis salute sociae Ofetius Gaius Velus amamus. Ceres far meletom loufir vinom porrecat eios Mama et Zextos me difiqod. Pravios urnam sociai pordet carai eqo urnela titela fitai dupes arcentelom hunti. Cilom pe parai pordovit. Ceres far molitum liber vinum porrigat, eius Mama et Sextus me dixerunt. Pravius urnam sociae portet carae equo urnula tutela fidae dubiis argentorum fundi. Cillum per parvae portavit. Vecilio Polae Abellese lectu datus Vecilio plenes electu. Amplius nihil inviteis clevies et quei eos parentaret ne anteponat. Vecilius, Paullae, Abellensis lecto datus Vecilius plenis electo. Amplius nihil invitis clavis et qui eos parentaret ne anteponat. Voltio vecineo maxomo fec cupat Carconia fec cupat, Meania fec cupat. Cicio cicoi cupat infra vel Zuconeo fec. Cavio Leulio Cavi hileo Ianta fec cupat. Volteio vicinus maximus hic cubat, Carconia hic cubat, Maenia hic cubat. Cincius Cincio cubat infra vel Zuconius hic. Gaius Lollio Gai filius Ianta hic cubat. Uxo Vipi Leuelia hilea Louci Teti uxo Cavi, helicinate uxo Vipi Veszi cela Cavi cela cesi fi Marci Acarcelini mate Marci Acarcelini uxo Velce fec Letei hileo Cavi. Oufilio Clipeaio Letei hileo me hacet pre cono cuei tenet Let. Tertinei posticnu partis Volti. Uxor Vibi Lollia filia Luciae Teti uxor Gai felicitate uxor Vibi Veszi cela Gai cela cessi his Marci Acarcelini mater Marci Acarcelini uxor Vellica hic Leti filius Gai. Ofilius Clipeaio Leti filius me faciet prae conus qui tenet Lete. Tertiani postico partis Voltei.
Collatio vocabulorum[recensere | fontem recensere]
| Lingua Protoitalice | Lingua Latina | Lingua Falerica[1][2] |
|---|---|---|
| argentom | argentum | arcentom |
| ab | ab | af |
| pibo | bibo | pipo |
| karefo | carebo | carefo |
| kras | cras | cra |
| kom | cum | com |
| konlegiom | collegium | gonlegium |
| kupad | cubat | cupat |
| duenom | bonum | duenom |
| det | de | de |
| ego | ego | eco |
| hundo | fundo | hunti |
| filom | filum | hilom |
| faba | faba | haba |
| fakio | facio | haceo |
| feilios | filius | hileo |
| firmos | firmus | hirmo |
| frater | frater | frated |
| xodied | hodie | fodied |
| xeike | hic | fec |
| louderos | liberis | loufiros |
| vecinos | vicinus | vecineo |
| porekad | porrigat | porrecat |
| op | ob | op |
| letei | leti | letei |
| kwe | que | que |
| kwoi | qui | quei |
| kwid | quid | quid |
| kwis | quis | quis |
| kwod | quod | quod |
| kwendo | quando | cuando |
| prai | prae | pre |
| praitor | praetor | pretod |
| premom | primum | pramom |
| seted | sede | sesed |
| tolno | tollere | tulom |
| sententiad | sententia | sententiad |
| senatos | senatus | zenatuo |
| sint | sunt | sunt |
| wija | via | via |
| winos | vinum | vino |
| gwiwos | vivus | vivo |
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ Quidam situs interretialis.Nexus deficitur
- ↑ Jane Stuart-Smith, Phonetics and Philology: Sound Change in Italic (Oxoniae: Oxford University Press, 2004).
Bibliographia[recensere | fontem recensere]
- Pisani, Victor. 1964. Le lingue dell'Italia antica oltre il Latino. Italiane.
- Conway, R. S. Italic Dialects, p. 312. Anglice.