Lingua Falerica
Jump to navigation
Jump to search
Falerica sive Falisca lingua est antiquorum Faliscorum, nobis praeservata 36 paucis inscriptionibus, quae saeculo tertio aut secundo a.Ch.n. abecedario ex Etrusco venienti, a sinistra ad dexteram, nonnullas influentias Latinas monstrantes scriptae sunt.
Characteres eius phonetici haec sunt:
- Retentio f mediae, quod b Latinum factum est;
- Repraesentatio gh Protoindoeuropaei f Falisco (foied, Latine hodie);
- Deletio s finalis (cra Latine cras);
- Exemplum in lingua falerica "foied vino pipafo, cra carefo", Latine; "hodie vinum bibam, cras carebo"
Characteres alii sunt:
- Retentio velarum (Fal. cuando = Latine quando - nisi modo Umbrici pan(n~u));
- Assimiliatio aliquarum consonantum finalium ad sonum initialem verbi proximi: "pretod de zenatuo sententiad" est "praetor de senatus sententia"
Exemplum in Lingua Falerica[recensere | fontem recensere]
Falerice Menerua sacru la cotena la pretod de zenatuo sententiad vootum dedet cuando datu rected cuncaptum, hirmo tertineo. Iovei meneruai lunonei falescai quei in Sardinia sunt donom dederunt magistreis Latrius saluena Voltai coiraverunt. Gonlegium quod est aciptum aetate aged opi parum ad veitam quo lundam fetos que dies quei soveis aut eis opid que volgani gondecorant sai sume com uvia loidos que ququei fuc dederunt inperatoribus summeis utei sesed lubent bene iofevent optatis. Voltio vecineo maxomo fe cupat carconia, fe cupat Meania. Cicio cicoi cupat infra vel zuconeo fec. Cupat Oufilio Clipeaio letei hileo me hacet pre cono cui tenet let. Uxo Vipi Leuelia hilea Louci Teti uxo Cavi, helicinate uxo Vipi veszi cela Cavi cela cesi fi Marci Acarcelini mate Marci Acarcelini uxo Velce fe letei hileo Cavi. Tertinei post icnu partis volti.
Collatio verbalis[recensere | fontem recensere]
Lingua Latina | Lingua Falerica[1][2] |
---|---|
bibam | pipafo |
bubus | bufo |
carebo | carefo |
cras | cra |
cum | co |
de | de |
ego | ego |
est | est |
faba | baba |
filium | hileo |
firmus | hirmio |
frater | frated |
hodie | fodied |
hic | fec |
libero | loufiro |
medium | medio |
que | cue |
quid | cuid |
quis | cui |
quod | cuod |
quando | cuando |
prae | pre |
praetor | pretod |
sedis | sede |
sententia | sententiad |
senatus | zenatuo |
sunt | sunt |
via | via |
vinum | vino |
vivus | vivo |
Bibliographia[recensere | fontem recensere]
- Victor Pisani: Le lingue dell'Italia antica oltre il Latino (1964), Italiane
- R.S. Conway, Italic Dialects, p. 312, Anglice
- ↑ https://thevore.com/faliscan/
- ↑ Stuart-Smith, Jane (2004). Phonetics and Philology: Sound Change in Italic. Oxford University Press.