Lingua Evenensis

E Vicipaedia
Lingua Evenensis
Эвэды торэн (Èvèdy torèn)
Taxinomia:
Locutores: 5656 (2010)
Sigla: 1 , 2 , 3 eve
Status publicus
Officialis Russia
Privata Iacutia, territorium Fortunianum, regio Magadanensis, territorium Camtschaticum
Litterae: Abecedarium Evenense
Scriptura:
Procuratio:
Familiae linguisticae coloribus Vicipaedicis pictae
Familiae linguisticae coloribus Vicipaedicis pictae

Familiae linguisticae coloribus Vicipaedicis pictae

Lingua Evenensis[1] est una e linguis Tungusicis. Eveni in litoribus maris Ochotensis habitant, in Territorio Fortuniano, regione Magadanensi, territorio Camtschatico Russiae et in Iacutia habitant. Circa 5656 homines anno 2010 lingua Evenensi utebantur.

Abecedarium Evenense litteris Latinis creatum est anno 1932, sed anno 1937 latinizatione finita textus Evenenses iterum litteris Cyrillicis scribebantur. Andreas Krivošapkin, Plato Lamutskij, Basilius Lebedev, Nicolaus Tarabukin sunt scriptores et poetae Evenenses.

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. Cf. binomen Fagus evenensis. Etiam lingua Lamut, Lamutica saeculo XIX nuncupabatur (et populus Lamuti, — Petrus Simon Pallas, Flora Rossica. Tomi I. Pars II, Francofurti & Lipsiae, 1790, p. 92).

Bibliographia[recensere | fontem recensere]

  • Цинциус В. И. Очерк грамматики эвенского (ламутского) языка. Ч. 1. Фонетика и морфология. Leninopoli 1947. (ars grammatica) (Russice)
  • Цинциус В. И., Ришес Л. Д. Русско-эвенский словарь. Moscuae 1952 (lexicon Russo-Evenense)
  • Цинциус В. И., Ришес Л. Д. Эвенско-русский словарь. Leninopoli 1957 (lexicon Eveno-Russicum)
  • Benzig J. Lamutische Grammatik mit Bibliographie, Sprachproben und Glossar. Aquis Mattiacis, 1955. (Theodisce)

Nexus externi[recensere | fontem recensere]