Laudes Regiae
Haec commentatio vicificanda est ut rationibus qualitatis propositis obtemperet. |
Nulla Vicipaediae Latinae pagina huc annectitur. |
Laudes regiae vel laudes Hincmari (quod nomen traxerunt ab Hincmaro Durocortensi[1]) ex fere anno 70 p.C.n. peculiarem modum acclamationis in occidentali ecclesia observatum denotant quo rite homagia Christi, salutationes regnorum necnon deprecationes sanctorum pronuntiantur [2]. Laudes quidem regiae dictae in regno Francorum ortae sunt ibique coram nobilitate ac clericorum turba recitari solebant. Solemnitate solum laudibus imperialibus dictis postponebantur quae cum olim ad imperatorem sacri Romani imperii exaltandum adhibitae essent hodie quoque Aquisgrani Franconofurtique annue proclamantur.
Bibliographia[recensere | fontem recensere]
- Ernst Kantorowicz, Manfred F. Bukofzer: Laudes regiae. A Study in Liturgical Acclamations and Medieval Ruler Worship. Berkeley & Los Angeles 1946.
- Laudes regiae: In: Josef Höfer, Karl Rahner (Ed.): Lexikon für Theologie und Kirche (LThK) 6, Herder, Freiburg im Breisgau 1961, Sp. 825–826).
Nexus externi[recensere | fontem recensere]
Notitia[recensere | fontem recensere]
- ↑ Quod laudes regiae commune Hincmaro Durocortensorum episcopo attribuuntur forte accedisse videtur cum textu eo carminisque ductu centum fere iam annis anterius utebatur.
- ↑ Laudes Regiae Celebratio Eucharistica pro initium Anni Iubilaei a S. Vincentius Ferrer tributam. 9 april 2018. Event occurs at 2m