Ius auctorum
Ius auctorum[1] notat primum ius subiectivum et absolutum tutelae proprietatis intellectualis. Sedundum est ius obiectivum, quod omnes normas cuiusvis ordinis legitimi continet, quae relationem auctoris et sucessorum eius ad opus eius dirigunt. Hoc ius argumentum, amplitudinem, facultatem translationis, effectum transgressionis definit.[2]
Conventio Bernensis (anno 1886 decreta) concedit singulis civitatibus, ut constituerent, utrum opera tuenda ad quamvis materiam liganda sint an non.[3]
Cum quod opus ius auctorum amittit, dominium publicum fit.
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ Reijo Pitkäranta, Lexicon Finnico-Latino-Finnicum. WSOY, 2001, s.v. Tekijänoikeus.
- ↑ Haimo Schack (2009): Urheberrecht und Urhebervertragsrecht, Cap. Rn. 2. Tubingae,Mohr Siebeck Verlag (Theodisce)
- ↑ Harvard Law School, The Scope of Copyright Law.
Nexus interni
|
Haec stipula ad ius spectat. Amplifica, si potes! |