Iugum Hackelii
Appearance
Iugum Hackelii[1] est iugum oceanicum per Oceanum Arcticum protentum longissimum iuxta iugum Lomonosovii, a mari Groenlandico ad mare Lapteviorum. Depressionem Amundsenii profundissimam a depressione Nansenii separat. Continuatio iugi Atlantici medii est. Longitudo iugi plus quam 1000 chm est, altitudo super fundum oceanicum usque ad 4000 m, altitudo minima oceani super iugi cacumina 400 m est. Basaltibus allisque saxis igneis compositum est. Anno 1999 primum mons ignifer activus in iugo Hackelii inventus est, nunc multi montes igniferi noti sunt.
A Iacobo Hackel oceanographo iugi his locis existentia praedicta erat, et, cum expedtiones Sovieticae annorum quinquagesimarum eam confirmaverunt, nomen eius iugum accepit.
Notae
[recensere | fontem recensere]Nexus externi
[recensere | fontem recensere]![]() |
Situs geographici et historici: Locus: 84°0′0″N 1°0′0″W, 82°24′56″N 2°22′30″W • Большая российская энциклопедия |