Jump to content

Iugum Hackelii

E Vicipaedia

Iugum Hackelii[1] est iugum oceanicum per Oceanum Arcticum protentum longissimum iuxta iugum Lomonosovii, a mari Groenlandico ad mare Lapteviorum. Depressionem Amundsenii profundissimam a depressione Nansenii separat. Continuatio iugi Atlantici medii est. Longitudo iugi plus quam 1000 chm est, altitudo super fundum oceanicum usque ad 4000 m, altitudo minima oceani super iugi cacumina 400 m est. Basaltibus allisque saxis igneis compositum est. Anno 1999 primum mons ignifer activus in iugo Hackelii inventus est, nunc multi montes igniferi noti sunt.

A Iacobo Hackel oceanographo iugi his locis existentia praedicta erat, et, cum expedtiones Sovieticae annorum quinquagesimarum eam confirmaverunt, nomen eius iugum accepit.

  1. Cf. binomina Dactyloctenium hackelii, Cleistogenes hackelii, Helictochloa hackelii etc.

Nexus externi

[recensere | fontem recensere]
Situs geographici et historici: Locus: 84°0′0″N 1°0′0″W, 82°24′56″N 2°22′30″W • Большая российская энциклопедия