Ioannes Hieronymus Schroeter

E Vicipaedia
Ioannes Hieronymus Schroeter

Ioannes Hieronymus Schroeter (natus die 30 Augusti 1745 Erfordiae, mortuus ibidem die 29 Augusti 1816) Germanicus iuris consultus astronomusque fuit.

Vita[recensere | fontem recensere]

Gottingae iuribus studebat et in vico Liliarum Valle (theodisce: Lilienthal) (Principatus Electori Imperii Brunsvigo-Luneburgensis) laborare coepit. Ibique speculam astronomicam modernissimam exstrui iussit adiuvantibus dominis Bessel atque Harding. Observabatur de planetarum materia physica necnon de luna. Anno 1813 eum dimiserunt, concremaverunt speculam astronomicam Franci. Tum Erfordiam rursus petivit.

Opera[recensere | fontem recensere]

  • Selenotopographische Fragmente zur genauern Kenntnis der Mondfläch. (Lilienth. 1791 et Götting. 1802, 2 vol.)
  • Aphroditographische Fragmente zur genauern Kenntnis des Planeten Venus. (Helmstedt 1796)
  • Kronographische Fragmente zur genauern Kenntnis des Planeten Saturn. (Götting. 1808)
  • Hermographische Fragmente zur genauern Kenntnis des Planeten Merkur. (1816)
  • Areographische Fragmente a Terby (Brüss. 1873) et a Sande Bakhuyzen (Leiden 1881) editum.

Fontes[recensere | fontem recensere]

  • Meyers Großes Konversations-Lexikon. Band 18. Leipzig 1909, p. 48, quae omnia legi possunt hic in interreti.
  • Günther Oestmann: Schroeter, Johann Hieronymus. In: Neue Deutsche Biographie (NDB). Band 23, Duncker & Humblot, Berolini 2007.