Ioannes Bisselius
Appearance
Ioannes Bisselius ( natus 20. Augusti 1601 in oppido Sueviae Babenhausen; mortuus 9 Martii 1682 Ambergae, in Germania) fuit iesuita, historicus, et poeta neolatinus Germanicus.
Vita
[recensere | fontem recensere]Studuit in Universitate Dillingensi. Anno 1621 Iesuita factus est. Fuit Ingolstadii magister rhetoricae, philosophiae, et controversialis theologiae. Ab anno 1652 usque ad mortem fuit praedicator Dillingae in Danubio[1]. Mortuus est in Iesuitarum Collegio Ambergiensi.
Opera
[recensere | fontem recensere]- De pestiferis peccatorum mortalium fructibus exempla tragica exposita (Dillingae 1652);
- Cliens Marianus Elegidiis [=Elegiis] descriptus. Editio altera et auctior (Ingolstadtii1625);
- Elegiae seu deliciae veris (Ingolstadtii 1638)
- Icaria (Ingolstadtii 1637)
- Illustrium ab orbe conditio ruinarum Deca[des] (Ambergi. 1656-1665)
- Reipublicae Romanae veteris ortus, et interitus (Dillingae 1664)
Editiones et versiones
[recensere | fontem recensere]- Lutz Claren u. a. (Hrsg.): Johannes Bisselius: Deliciae Veris – Frühlingsfreuden. Lateinischer Text, Übersetzung, Einführungen und Kommentar. De Gruyter, Berolini 2013, ISBN 978-3-11-031449-6
Commentaria
[recensere | fontem recensere]- Westermayer, Georg: "Bissel, Johannes", in: Allgemeine Deutsche Biographie, vol. 2 (Lipsiae: Duncker & Humblot, 1875), p. 682
- Wilhelm Kühlmann: Zwischen Adaptation, Integration und Revokation. Deutsche Schwankliteratur (J. Pauli) in der Jesuitenlyrik des Johannes Bisselius (1601–1682), in: Jan-Dirk Müller, Ulrich Pfisterer, Anna Kathrin Bleuler, Fabian Jonietz (Hrsg.): Aemulatio. Kulturen des Wettstreits in Text und Bild (1450–1620). De Gruyter, Berolini 2011 (= Pluralisierung & Autorität, 27), ISBN 978-3-11-026230-8, S. 537–569.
Nexus externi
[recensere | fontem recensere]![]() |
Vide Bisselium apud Vicifontem. |
- Ioannes Bisselius in Literaturportal Bayern
- Ioannis Bisselii Icaria (mythistoria), Allopoli 1667