Jump to content

Iactus (fluidum)

E Vicipaedia
Vide etiam paginam discretivam: Iactus.
Hydroiactus(en)(d) navis traiectoriae oriens.

Iactus[1][2][3][4] (-ūs, m.; Anglice et Francogallice jet) est rivus fluidi, saepe ex aliquo orificio oriens, per aliud fluidum proiectus. Iactūs longa intervalla sine dissolutione percurrere possunt.

Iactui est maior celeritas quam fluido ambienti. Si hoc ex eodem materie ac iactu constat atque ei nonnulla viscositas est, pars fluidi ambientis unā cum iactu trahetur, propter processum qui “intractio(en)(d)” appellatur.

Nonnulla animalia, praesertim cephalopoda, corpora sua per iactūs propellunt, item ut motra rochetarum et aëriplanorum.

  1. Fons nominis Latini desideratur (addito fonte, hanc formulam remove).
  2. Cf. Plin., Hist. II, 45, 116: “radiorumque multiformi iactu flagellatus aër”.
  3. Cf.jactus” apud Forcellini, Aegidium; Furlanetto, Iosephum red.; Corradini, Franciscum cur.; et Perin, Iosephum cur. (1733-1965). Lexicon Totius Latinitatis. Tom. II [PDF]. Bononiae: Arnaldus Forni. p. 951.
  4. Cf.jactus” apud C. T. Lewis et C. Short (1879). A Latin Dictionary. Oxoniae: Oxford University Press.

Nexus interni

Atomi

Haec stipula ad physicam spectat. Amplifica, si potes!