Iacobus Ioannes Hartman

E Vicipaedia
Wikidata Iacobus Ioannes Hartman
Res apud Vicidata repertae:
Iacobus Ioannes Hartman: imago
Iacobus Ioannes Hartman: imago
Nativitas: 14 Februarii 1851; Blankenham
Obitus: 29 Ianuarii 1924; Lugdunum Batavorum
Patria: Regnum Nederlandense

Iacobus Ioannes (Nederlandice Jacobus Johannes) Hartman, die 14 Februarii anno 1851 in Blankenham vico Transisalaniae natus et die 29 Ianuarii anno 1924 Lugduni Batavorum mortuus, fuit philologus Nederlandicus et poeta Latinus.

Academiae Lugduno-Batavae alumnus, ibique ab anno 1891 docebat, anno 1907—1908 rector Academiae fuit. De multis auctoribus Graecis et Romanis disseruit. Hartmanis poemata septies in Certamine Hoeufftiano laude ornata sunt.

Opera selecta[recensere | fontem recensere]

  • Studia critica in Luciani opera. 1877 (Textus)
  • Studia Antiphontea. 1882
  • Analecta Xenophontea. 1889
  • De Phaedri Fabulis commentatio. 1890
  • De literarum veterum amicis et inimicis. (De vrienden en vijanden van de klassieke letteren). 1891
  • De Horatio poeta. 1891 (Textus)
  • De Terentio et Donato commentatio. 1895 (Textus)
  • Analecta Tacitea. 1905 (Textus)
  • De Ovidio poeta commentatio. 1905
  • De Avondzon des Heidendoms. Het leven en werken van den wijze van Chaeronea. 1910 (Textus)
  • Flos delibatus Elegiae Romanae. 1911 (Textus)
  • Beatus ille. Een boek voor iedereen over Horatius. 1913
  • De Plutarcho scriptore et philosopho. 1916 (Textus)
  • Honderd jaar geestelijk leven in den Romeinschen Keizertijd. 1918
  • Nagelaten Geschriften. 1926 (a K.H.E. de Jong scriptum, cum Vita)

Bibliographia[recensere | fontem recensere]

  • Petrus Damsté: Prof. Dr. J. J. Hartman †. In: Jaarboekje voor Geschiedenis en Oudheidkunde van Leiden en Rijnland. P. J. Mulder, Lugduni Batavorum, 1926
  • A. Kluyver: Levensbericht J. J. Hartman. In: Jaarboek van de Koninklijke Akademie van Wetenschappen te Amsterdam 1924-1925. Amstelodami, pp. 55–84

Nexus externi[recensere | fontem recensere]