Hymnus Nationalis Insularum Philippinarum

E Vicipaedia

Hymnus Nationalis Insularum Philippinarum unus ex symbolis patrioticis nationalibusque Insularum Philippinarum, qui est notus sub titulo abstracto e principibus verbis versionis officialis tagalae Lupang hinirang, latine Terra electa. Anno MDCCCXCVIII, musicographus cavitensis Iulianus Philippus hunc composuit cum eum quaesivit Æmilius Aguinaldo componere musicam ad proclamandam independentiam libertatemque Insularum Philippinarum. Unum abhinc annum, exiit hispanicum poema ex Iosepho Palma, sub titulo Filipinas, cuius versio tagala est hodierna verba officialia hymni.

Verba[recensere | fontem recensere]

Versiones sequentes hispanica, anglica, atque tagalica huius hymni nationalis habuerat status officiale infra unumquodque periodum historiae Insularum. Hodie, tantum recentissima et hodierna tagalica versio accepitur lege philippinica et possit cantare. Lex vexillaria et insigniaria, approbata die 12 mensis Februarii anno MCMXCVIII, dicit : « Hymnus nationalis semper cantabitur in lingua nationali infra seu extra nationem » ; et imponet poenam mulctationis atque incarcerationis violantibus hanc.

Versio hispanica seu originalis[recensere | fontem recensere]

Haec sunt verba hymni in lingua hispanica atque latina.

Versio hispanica originalis:
Filipinas (MDCCCXCIX)
Versio latina:
Insulae Philippinae (MMXII)

Tierra adorada,
hija del sol de Oriente,
su fuego ardiente
en ti latiendo está.

Patria de amores,
del heroísmo cuna,
los invasores
no te hollarán jamás.

En tu azul cielo, en tus auras,
en tus montes y en tu mar
esplende y late el poema
de tu amada libertad.

Tu pabellón que en las lides
la victoria iluminó,
no verá nunca apagados
sus estrellas ni su sol.

Tierra de dichas, de sol y amores
en tu regazo dulce es vivir;
es una gloria para tus hijos,
cuando te ofenden, por ti morir.

Terra adoráta,
Filia solis Oriéntis,
eius ignis ardens
in te palpítat.

Pátria amórum,
cunábulum heroicitátis,
illi invasóres
nunquam te calcábunt.

Caerúleo caelo tuo, tuis auris,
tuis móntibus maríque
fulget palpitátque poéma
libertátis tuae amátae.

Vexíllum tuum quod in proéliis
victória illustrávit,
vidébit nunquam caligátos
nec eius sídera nec sol.

Terra gaudiórum, solis atque amórum,
in tuo grémio dulce est vívere,
est glória tuis fíliis
cum te offéndunt, pro te mori.

Versio anglica[recensere | fontem recensere]

Haec sunt verba hymni in lingua anglica atque latina.

Versio anglica officialis aevi Consortionis:
The Philippine Hymn (MCDXXXVIII)
Versio latina:
Hymnus philippinicus (MMXII)

Land of the morning,
Child of the sun returning,
With fervor burning,
Thee do our souls adore.

Land dear and holy,
Cradle of noble heroes,
Ne'er shall invaders
Trample thy sacred shore.

Ever within thy skies and through thy clouds
And o'er thy hills and sea,
Do we behold the radiance, feel the throb,
Of glorious liberty.

Thy banner, dear to all our hearts,
Its sun and stars alight,
O never shall its shining field
Be dimmed by tyrant's might!

Beautiful land of love, o land of light,
In thine embrace 'tis rapture to lie,
But it is glory ever, when thou art wronged,
For us, thy sons to suffer and die.

Terra diéi,
Fília solis regrediéntis,
fervóre ardénti,
te nostrae ánimae adórant.

Terra chara et sancta,
cunábulum nobílium héroum,
nunquam invasóres
conculcábunt littus tuum sacrum.

Semper intra tuos caelos et per tuas nubes,
et in tuos colles et mária,
vidémus claritátem, sentímus pulsum,
gloriósae libertátis.

Vexíllum tuum, charum ómnibus córdibus nostris,
eius solem atque stella inflámmat,
ecce nunquam eius campus lucens
caligábitur vi tyránni.

Spléndida terra amóris, O terra lucis,
in tuum ampléxum est éxtasis accúmbere,
sed glória sempitérna est, cum tu es et nocéris,
nobis, tuis fíliis, pati et mori.

Versio philippinica seu tagalica vel officialis[recensere | fontem recensere]

Haec sunt verba hymni in lingua philippinica seu tagalica atque latina.

Versio philippinica et officialis:
Lupang hinirang (MCMLVIII)
Versio latina:
Terra electa (MMXII)

Bayang magiliw,
Perlas ng Silanganan
Alab ng puso,
Sa dibdib mo'y buhay.

Lupang Hinirang,
Duyan ka ng magiting,
Sa manlulupig,
Di ka pasisiil.

Sa dagat at bundok,
Sa simoy at sa langit mong bughaw,
May dilag ang tula,
At awit sa paglayang minamahal.

Ang kislap ng watawat mo'y
Tagumpay na nagniningning,
Ang bituin at araw niya,
Kailan pa ma'y di magdidilim,

Lupa ng araw, ng luwalhati't pagsinta,
Buhay ay langit sa piling mo,
Aming ligaya na pag may mang-aapi,
Ang mamatay nang dahil sa iyo.

Tellus affectuósa,
margaríta oriéntis,
fervor cordis
in péctore tuo vivit.

Terra electa,
cunábulum es nobílium,
ab invasóribus
nolí calcári.

Mari et monti,
aurae et caelo tuo caeruleo
habent splendórem poéma,
et rhythmus erga diléctam libertátem.

Fulgor tui vexilli est
victória praefúlgens,
stella atque eius sol
in aetérnum nunquam caligábunt.

Terra solis, glóriae dilectionísque,
vita est caelum in tuum amplexus,
est nostrum gáudium si quisdam oppréssor erat,
mori pro te.