Horrifica fabula cinematographica
Horrifica fabula cinematographica[1] est pellicularum genus eo factitatum consilio, ut spectatoribus horrorem et timorem adferat. Generis horrifici sunt argumenta periculosa ad mortem variasque res supernaturales pertinentia nec non figurae monstruosae, sicut larvae, lamiae, cadavera animata, daemones, homicidae continui. Factura horroris cinematographici iam exeunte saeculo XIX initium cepit, et praesertim ex mythistoriis gothicis vim accepit.
Exemplaria classica horrificarum fabularum cinematographicarum sunt Das Cabinet des Dr. Caligari (1920) et Nosferatu (1922) pelliculae Germanicae voce carentes.
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ Dictio a Vicipaediano excogitata. Qui meliorem (ac potissimum fonte confirmatam) dictionem invenerit, hanc pro illa substituat.
Bibliographia[recensere | fontem recensere]
- Mückenberger, Christiane (1993) Nosferatu. Deutsche Spielfilme von den Anfängen bis 1933, ediderunt Günther Dahlke & Günter Karl. Henschel.
- Peary, Danny (1988) Cult Movies. Simon & Schuster.
- Robinson, David (1997) Das Cabinet des Dr. Caligari. British Film Institute.