Historia Poloniae

E Vicipaedia
-2 Latinitas huius rei dubia est. Corrige si potes. Vide {{latinitas}}.
signum Piastorum, postea totius Poloniae
Terrae principales Civitatis Polanorum cum Mesco I regnavit

Historia Poloniae anno 966 coepit, dum dux gentis Polanorum baptismum accepet,? quamquam presentia? mercatorus Romanorum in litoribus Maris Baltici nobis nota est. Post mortem Mesco anno 992, filius eius ex primo matrimonio (cum Dobrava, principis Rei publicae Bohemicae filia), Boleslaus I Fortis regnare coeptus est.? Primus rex in historia Poloniae fuit, qui diademam cepit anno 1025. Anno eius mortem (1025), civitas Polonica firma fuit, sed nonlonge postea a duo nationibus invasa est ob cladem earum anno 1018 (pax in Budissa -ea pax cladem cesaris non fuit, sed Polonia Mesco regnante tributum cesari pendebat et Boleslaus civitas a pendendo absolvit, atque terrae cesaris invasit et post pacem nonnullae sibi habuit, invasio Russiam Chioviensam (Vide Chiovia)). Polonia victa est anno 1031 et rex Mesco II Lambert (filius Boleslai I, diademam ornatus anno 1025, post mortem patrem) ex regno fugitavit sed post duo annos solium recepturus est (diadematem tamen non). Civitas debilitata post bella, et rebelionem populi contra ecclesiam Casimirus I Renovator (Polonice: Odnowiciel) solidavit at pax cum hostibus fecit. Filius eius Boleslaus II Largus rationem civilem patris mutavit et societatem contra cesarem participavit in quo papa Gregorius VII, rex Hungariae et Hispaniae (nomen in ratione temporis peccat) fuerunt. Cum dux (postea 1075 anno rex) in Chiovia pugnaverit, in regno seditio arsit. Cum Eius reditu rebelio extinguitur, sed poena mortis episcopi Stanislai et eius exitium causa Boleslai casus fuit. Rex in Hungariam fugitavit, et ut exul mortuus est. Regnum eius frater, Wladislaus I Herman (nomen Herman ex lingua germanica nascitur) recepit. Hic dux ingenia bellica aut civilia non habebat, igitur nonlonge post imperium potiri, regnum inter duo filios diviserat, et ipse sibi unam prowinciam cum sede in Plocia (Polonice: Płock) ceperat. Iuvenilior filius, Boleslaus III Flexuosum Os (Polonice: Krzywousty) pugnavit fratrem Sbigneum expulitque Polonia. Dum Boleslaus solidebat civitatem, eius frater cesarem Henricum V auxiliis contra ducem Poloniae orabat. Henricus Boleslaum expuganre et cogere ad pendendum tributum conatus est, sed defensio oppidorum apud Odderam impetus compressit. Boleslao regnante Polonia in partes divisa est anno 1138 et non prius quam anno 1320 (inductio diadematis Vladislai) provincias (non omnes) Vladislaus I Parvulus iunxit. Vladislaus bellavit cum multis civitatibus, praecipue cum Re Publica Bohemica et Ordine Teutonico, qui temporibus divisionis terrarum polonicarum amplificavit. Filius eius, Casimirus III Magnus, regionem Russiae Rubrae adiunxit atque Academiam Cracoviensem (hodie: Universitas Iagellonica Cracoviensis)constituit. Praeterea pax cum suis hostibus fecit, et infirmum regnum post multos annos perturbationum solidavit. Post eius mortem regimen in Polonia Ludovicus Hungarius recepit, et deinde eius filia, prima regina Poloniae, Hedvigis regnabat. Nuptiae cum duce Magni Ducati Lituaniae, Vladislai II dominatio progeniei jagiellonicae initiaverunt.

Maximum territorium Reipublicae Duarum Nationum (Poloniae ac Lithuaniae) - post pacem Divilinii anno 1619

Praecipuae stationes in historia Polonica[recensere | fontem recensere]

Nexus interni


Nexus externi[recensere | fontem recensere]