Hedonismus

E Vicipaedia
Epicurus.

Hedonismus[1] (a verbo Graeco ἡδονή 'voluptas' ductus) est secta quae docet voluptatem solum bonum ethicum esse.[2] Hedonista, ut simpliciter dicamus, voluptatem puram, quae sine dolore sit, quam maxime obtinere conatur.

Hedonismus ethicus hoc praecipit iustum esse, omnibus hominibus quam maxime possint id agendi ius esse, ut sibi quam maximam obtineant voluptatem. Docet praeterea summam voluptatis cuiusque hominis summam eius doloris superare oportere. Auctor hedonismi ethici esse dicitur Aristippus Cyrenaeus, Socratis discipulus, qui voluptatem summum bonum esse docuit.[3]

Nexus interni

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. Axters, S. (1937). Scholastiek lexicon Latijn-Nederlandsch. Antwerpen: Geloofsverdediging.
  2. Andrew Moore, "Hedonism" (2004-2013) in Stanford Encyclopedia of Philosophy ~ (Anglice)
  3. . 6. p. 567 .

Bibliographia[recensere | fontem recensere]

Nexus externi[recensere | fontem recensere]

Haec stipula ad philosophiam spectat. Amplifica, si potes!