Aaron Ioannis filius

Latinitas nondum censa
E Vicipaedia
(Redirectum de Harun ibn Yahya)

Aaron Ioannis filius (vulgo Hārūn ibn Yaḥyā, litteris Arabicis هارون بن يحيى) fuit (si textus recte interpretatur) peregrinator Syrus qui captivus Constantinopoli in urbe aut annis fere 881/886[1] aut annis 912/913[2] degit atque inde in Italiam Romam usque iter fecit. Narratio peregrinationis eius in duobus fontibus Arabicis servatur, auctoribus Aḥmad ibn Rusta Iṣfahānī (Kitāb al-aʿlāq al-nafīsa) et Ibn al-Qāṣṣ (Kitāb dalāʾil al-qibla).

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. Sic Marquart (1903) pp. 29, 207, 242-243; Vasiliev (1932) p. 152; Ducène (2005) pp. 249-250
  2. Sic Ostrogorsky (1932) p. 251; taliter et Grégoire (1932) qui captivitatem primum anno 911 accidisse censet

Bibliographia[recensere | fontem recensere]

Editiones et versiones relationis
De vita et itinere Hārūn ibn Yaḥyā
  • H. Grégoire, "Un captif arabe à la cour de l’Empereur Alexandre" in Byzantion vol. 7 (1932) pp. 666–673
  • M. İzeddin, P. Therriat, "Un prisonnier Arabe à Byzance au IXe siècle: Haroun-ibn-Yahya" in Revue des études islamiques vol. 15 (1941/1946) pp. 41-62
  • J. Marquart, "Der Reisebericht des Hārūn b. Jaḥjā" in J. Marquart, Osteuropäische und ostasiatische Streifzüge; ethnologische und historisch-topographische Studien zur Geschichte des 9. und 10. Jahrhunderts (ca. 840-940) (Lipsiae: Dieterich, 1903) pp. 206-270 Textus apud archive.org
  • G. Ostrogorsky, "Zum Reisebericht des Haroun-ibn-Jahja" in Seminarium Kondakovianum: recueil d’études archéologiques, histoires de l’Art, études byzantines vol. 5 (1932) pp. 251-257
  • Sophia Patoura, Οί αίχμάλωτοι ὼς παράγοντες έπικοινωνίας καὶ πληροφόρησης (4ος-10ος αί.) Athenis: Centre de Recherches Byzantines, 1994
De relatione Constantinopolitana
Aliae encyclopaediae
  • "Hārūn Ibn Yaḥyā" in A. P. Kazhdan, ed., Oxford Dictionary of Byzantium (Oxonii: Oxford University Press, 1991. ISBN 978-0-19-504652-6)
  • "Yahya, Harun ibn" in David Buisseret, ed., Oxford Companion to World Exploration (Oxonii: Oxford University Press, 2007. ISBN 978-0-19-514922-7)


De hac re nexus intervici usque adhuc absunt. Adde, si reppereris.