Gottinga

Insigne

Tabula geographica

Nomen Latinum:

Gottinga

Nomen Theodiscum:

Göttingen

Nomina Latina alia:

Gotinga, Goddinga ^[1], Tuliphordium

Forum mercati et vetus municipium

Indicia fundamentalia

Gottinga

Coordinata geographica:

51° 32′ 2″ Sept., 9° 56′ 8″ Ort.

Altitudo:

150 supra mare

Area:

117.27 km²

Numerus incolarum:

116'891 (tempus 2013-12-31)

Coniunctio communium cum:

communibus quae sunt haec:

Cheltenham (Regnum Britanniarum), usque ab 1951

Thorunium (Polonia), usque ab 1978
Palum (Francia), usque ab 1982
Lutherstadt Wittenberg (Saxonia-Anhaltinum), usque ab 1988
La Paz Media (Nicaragua), usque ab 1989 („Solidaritätsvereinbarung”)

Numerus cursualis:

37001–37085

Praefixum telephonicum:

0551

Nota autocineti:

GÖ

Nota magistratus communalis:

03 1 52 012

UN/LOCODE:

NUTS-Regio:

Ordo urbis partium:

18 regiones cum 9 partibus

Inscriptio cursualis magistratus:

Hiroshimaplatz 1–4
37070 Göttingen

Pagina interretialis:

[goettingen.de]

Res politicae

Magister civium superior:

[[Rolf-Georg Köhler]] (SPD)

Gottinga^[2] (Theodisce: Göttingen) seu Tuliphordium (seu Gotinga, Goettinga, Goddinga)^[1] est urbs circiter 117' 000 incolarum in meridie Saxoniae Inferioris et in medio fere Germaniae sita. Est caput circuli Gottingae.

Index

1 Historia
2 Universitas
3 Homines praeclari
- 3.1 Nati
- 3.2 Mortui
4 Nota
5 Nexus externus

Historia[recensere | fontem recensere]

Primordia vici, qui postea Gottinga factus est, in historiae obscuritate iacent. Mentio prima facta est in testamento quo Otto I imperator Germaniae monasterio Sancti Mauritii Magdeburgae agros donavit, qui ad vicum “Gutingi” appellatum pertinebant. Constat autem iam saeculo septimo homines illic habitavisse. E proximis saeculis, nulla monumenta ad nos pervenerunt, in quibus mentio facta est de vico Gutingi.

Quodam tempore saeculo duodecimo oppidum conditum est, fortasse Henrico Leone auctore, quod nomen a vico accepit. Nescimus, quando oppidum iura civitatis obtinuerit, sed ante annum 1229 factum esse debet. Medio aevo exeunte floruit oppidum: merces Gottingenses usque ad Poloniam veniebant, anno 1351 membrum Hansae factum est oppidum, exstructae sunt ecclesiae Sancti Iacobi, Sancti Ioannis, Sancti Albani, Sancti Pauli, et Sanctae Mariae, monasteria Franciscanorum ac Dominicanorum, curia et multae mercatorum domus.