Gastronomia Neo-Eboracensis

E Vicipaedia
Aedificium Delmonico's ad compita vicorum Beaver et Williams Manhatae in insula, anno 1893 lucis ope picta

Gastronomia Neo-Eboracensis est ars coquinaria et convivalis urbis Novi Eboraci. Migratorii populi plures Novi Eboraci convenerunt ibique cultus suos habitudinesque reconstituerunt. Etiamsi ars coquinaria urbis pristinae a colonis Batavis, deinde Britannis, adlata est, metropolis hodierna gastronomias multas coniungit, inter quas gastronomia Sinensis Latinoamericana(en) (praecipue Sinarum Cubanorum), coquina Iudaeorum Aschenatum(en) et Italorum Americanorum(en).

Bibliographia[recensere | fontem recensere]

  • Paul Freedman, Ten Restaurants That Changed America. Novi Eboraci: Liveright, 2016
  • William Grimes(en), "New York City Exhibit Displays the Art of Eating Out" in Nation's Restaurant News vol. 37 (February 23, 2003) pp. 24-25
  • William Grimes(en), Appetite city: a culinary history of New York. Novi Eboraci: North Point Press, 2009
  • W. F. Mulhall, "The golden age of booze" in Henry Collins Brown, ed., Valentine's manual of old New York n.s. no. 7, 1923 (Novi Eboraci, 1922) pp. 126-137
  • Alison Ryley, "The Prime of Miss Frank E. Buttolph: Notes Toward a Menu History of New York City" in Biblion: The Bulletin of the New York Public Library (autumno 1998) pp. 56-87
  • Edward Rothstein, "Filling Up on a Midday Bite of New York History" in New York Times (22 Iunii 2012)

Nexus externi[recensere | fontem recensere]