Gastronomia Britanniae Minoris

E Vicipaedia
Britannia Minor e Carte gastronomique de la France ab Andrea Bourguignon anno 1929 delineata

Gastronomia Britanniae Minoris vel ars culinaria regionis Armoricae a saeculo XV in fontibus relata est.

Lacticinia saeculi XV Bretonicorum Panthaleo de Conflentia descripsit:

Ibi est magna pascuum abundantia ... et credo quod si non extraherent tantum butirrum a caseo quod casei essent boni valde: name tantam copiam butirri faciunt quod usque ad partes satis distantes defertur, videlicet ad Pitaviam, ad patriam Andagavensem, Turonensem, etiam ad Normandiam: licet in ipsa patria Britaniae multum consumant, cum fere omnia comedunt cum butirro, etiam pisces ... Sed ita diligunt ipsum ut de ipsis dicatur versus: Sicut pica pirum sic comedit Brito butirrum ... Lac est valde pingue et unctuosus.[1]

Gruellum Bretonicum annis 1760 in primis popinis restaurativis Parisiensibus inlatum est.[2] Nostro tempore gwell vel iogurtum Bretonicum a nonnullis quaeritur.

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. Panthaleo de Conflentia (1477)
  2. On tient dans cette salle du beurre fin, des oeufs frais, des crêmes de ris et de gruau de Bretagne au gras et au lait; des confitures de Bar et autres mets aussi salubres que délicats: L'Avantcoureur vol. 9 no. 10 (9 Martii 1767) (pp. 151-153 apud Google Books)

Bibliographia[recensere | fontem recensere]

Fontes antiquiores
Eruditio