Gaius Livius M.f. Salinator

E Vicipaedia

Gaius Livius M.f. Salinator (natus saeculo 3 a.C.n., mortuus post annum 170 a.C.n.) vir publicus Romanus erat.

Gens[recensere | fontem recensere]

Pater eius Marcus Livius M.f. Salinator bis (annis 219 et 207) consul Romanus fuit.

Cursus honorum[recensere | fontem recensere]

Anno 204 aedilis curulis fuit et 202 praetor duabus legionibus in Bruttio praefuit. Inter Bellum Secundum Maecedonicum contra Philippum V regem praefectus classis erat. Anno 193 e proelio apud Mutinam contra Boios dux equitatus sociorum victor abiit[1]. Anno 192 frustra candidatus consulatus fuit, anno 191 praetor II Antiochum III regem Syriae in pugna navali apud Ephesum vicit[2]. Quo facto classem ad Hellespontum duxit cuius litora pacavit subegitque, securum transitum in Asiam Scipionibus bellum cum Antiocho III gesturis ut praeberet[3]. Anno 190 legatus ad regem Prusiam I missus est, quocum societatem iniit contra Antiochum III[4]. Anno 188 una cum Marco Valerio M.f. Messalla consulatum administravit atque provinciam Galliam suscepit. Ibi oppidum Forum Livii condidit. Livius eius mortem anno 170 a.C.n. rettulit[5], sed sub anno 167 a.C.n. de Livio vivo scripsit[6].

Bibliographia[recensere | fontem recensere]

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. Titus Livius, Ab urbe condita XXXV 5,8-10
  2. Appianus, Syriaca, 101-108. Titus Livius XXXVI.42.
  3. Appianus, Syriaca, 112-113 et 121-123. Titus Livius XXXVII.9.5-11.
  4. Titus Livius, op.cit. XXXVII 25,13-14; Polybius, Historiae XXI 11,12
  5. Titus Livius, op.cit., XLIII 11,13
  6. Titus Livius, op.cit., XLV 22,11


Antecessores:
Gnaeus Manlius Vulso et Marcus Fulvius M.f. Nobilior
Consul
188 a.C.n.
cum
Marco Valerio M.f. Messalla
Successores:
M. Aemilius M.f. Lepidus I et Gaius Flaminius C.f.