Gaius Iunius C.f. Bubulcus Brutus (consul 291 a.C.n.)

E Vicipaedia

Gaius Iunius C.f. Bubulcus Brutus (natus saeculo 4, mortuus post annum 277 a.C.n.) fuit vir publicus Romanus.

Cursus honorum[recensere | fontem recensere]

Anno 291 a.C.n. Bubulcus primum consul fuit, una cum Lucio Postumio Megello (III)[1]. Brutus eo anno in Samnio bellum duxit[2]. Anno 277 - inter bellum contra - Pyrrhum - iterum consul erat, nunc cum Publio Cornelio Cn.f. Rufino (II). Brutus in Samnio bellum gessit. Hoc anno Croton urbs a Romanis Rufino duce expugnata est[3].

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. Titus Livius, ab urbe condita, XXVII 6
  2. Zonaras, Epitome VIII 6
  3. Zonaras Epitome VIII 6


Antecessores:
Quintus Fabius Q.f. Maximus Gurges et Decimus Iunius D.f. Brutus Scaeva
Consul
291 a.C.n.
cum
Lucio Postumio Megello III
Successores:
Manius Curius Dentatus et Publius Cornelius Cn.f. Rufinus
Antecessores:
Gaius Fabricius C.f. Luscinus II et Quintus Aemilius Cn.f. Papus II
Consul
277 a.C.n.
cum
Publio Cornelio Cn.f. Rufino II
Successores:
Quintus Fabius Q.f. Maximus Gurges II et Gaius Genucius L.f. Clepsina