Gaius Iunius C.f. Bubulcus Brutus

E Vicipaedia

Gaius Iunius C.f. Bubulcus Brutus (quando natus sit quandoque mortuus, nescimus) vir publicus Romanus saeculi quarti a.C.n. erat.

Cursus honorum[recensere | fontem recensere]

Bubulcus anno 317 a.C.n. primo consul electus est, una cum Quinto Aemilio Q.f. Barbula. Hoc anno ambo consul in Apulia et Lucania imperium gesserunt et castellum Forentum expugnaverunt.[1].

Anno 313 iterum consul electus est, nunc Quintus Aemilius Q.f. Barbula collega fuit quinquies consul. Vel consules[2] vel Quintus Fabius Maximus Rullianus dictator hoc anno Fregellas et Nolam expugnaverunt. Anno 311 Bubulcus iterum cum Barbula consul erat, cum Appio Claudio Caeco de libertis senatui admissis iurgabat[3]. Ambo consul contra Samnites pugnavit et oppida expugnavit[4]. Die 5 Augusti anno 311 a.C.n. de Samnitibus triumphavit. Anno 309, quo consules electi non sunt, magister equitum dictatoris Lucii Papirii Cursoris erat[5]. Anno 307 a.C.n. Bubulcus censor erat et senatorem Lucium Annium, qui sine causa legitima divortium fecerat de uxore, e senatu eiecit[6]. Anno 302 dictator nominatus Aequos subegit[7].

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. Titus Livius, ab urbe condita, IX 20,8-9
  2. Titus Livius, op.cit., IX 28,5–6; Diodorus Siculus XIX 101,2
  3. Titus Livius, op.cit., IX 30
  4. Diodorus Siculus XX 26,3-4
  5. Titus Livius, op.cit., IX 38,5
  6. Titus Livius, op.cit., IX 43,25
  7. Titus Livius, op.cit., X 1,8-9


Antecessores:
Lucius Plautius L.f. Venox et Marcus Folius C.f. Flaccinator
Consul
317 a.C.n.
cum
Quinto Aemilio Q.f. Barbula
Successores:
Spurius Nautius Sp.f. Rutilus et Marcus Popillius M.f. Laenas
Antecessores:
Marcus Poetelius M.f. Libo et Gaius Sulpicius Ser.f. Longus III
Consul
313 a.C.n.
cum
Lucio Papirio Cursore V
Successores:
Marcus Valerius M.f. Maximus Corvinus et Publius Decius P.f. Mus
Antecessores:
Marcus Valerius M.f. Maximus Corvinus et Publius Decius P.f. Mus
Consul
311 a.C.n.
cum
Quinto Aemilio Q.f. Barbula II
Successores:
Quintus Fabius Maximus Rullianus II et Gaius Marcius C.f. Rutilus Censorinus