Gaius Iulius C.f. Iullus
Gaius Iulius C.f. Iullus (nescimus, quando natus, quando mortuus sit) senator Romanus saeculi quinti a.C.n. fuit.
Familia[recensere | fontem recensere]
Filius erat Gaii Iulii Iulli consulis anni 489 et frater Vopisci Iulii C.f. Iulli, consulis anni 473.
Cursus honorum[recensere | fontem recensere]
Anno 482 ipse consul creatus est et 451 a.C.n. inter decemviros legibus scribundis electus est. Ememplum iustitiae Ciceroni fuit, quod summam potentiam non abuteretur[1]. Anno 449 a. C.n. frustra de pace cum plebe in montem Aventinum secessa egit[2].
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ Cicero, de re publica II 61; Titus Livius III 33,10
- ↑ Titus Livius III 50,15
| Antecessores: Marcus Fabius K.f. Vibulanus et Lucius Valerius M.f. Potitus (Publicola) |
Consul 482 a.C.n. cum Quinto Fabio K.f. Vibulano |
Successores: Kaeso Fabius K.f. Vibulanus et Spurius Furius Fusus (Fusius) |