Gaius Flavius Fimbria
Gaius Flavius Fimbria (natus saeculo 2 a.C.n., mortuus ante annum 91 a.C.n.) vir publicus Romanus fuit.
Gens[recensere | fontem recensere]
Flavius homo novus fuit. Filius eiusdem nominis dux militum inter bellum civile factioni Marianae favebat.
Cursus honorum[recensere | fontem recensere]
Flavius anno 107 a.C.n. vel antea praeturam gessit. Anno 104 una cum Gaio Mario II consul erat. Postquam provinciam ignotam administravit, anno 103/102 a.C.n. a Marco Gratidio repetundarum accusatus, sed iudicio absolutus est[1]. Anno 100 inter inimicos Lucii Appulei Saturnini erat[2]. Ante annum 91 a.C.n. mortuus est. Cicero saepe eius consilia et vim oratoriam laudavit[3].
Bibliographia[recensere | fontem recensere]
- Carolus-Ludovicus Elvers, "[I 5] F. Fimbria, C." in Der Neue Pauly vol. 4 (Stutgardiae: Metzler, 1998. ISBN 3-476-01474-6) col. 545.
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ Marcus Tullius Cicero, Brutus 168, pro Fonteio 24; 26
- ↑ Marcus Tullius Cicero, pro Rabirio perduellionis 21
- ↑ Marcus Tullius Cicero, pro Plancio 12; Brutus 129
| Antecessores: Gnaeus Mallius Maximus et Publius Rutilius Rufus |
Consul 104 a.C.n. cum Gaio Mario II |
Successores: Lucius Aurelius Orestes et Gaius Marius III |