Futurismus

Futurismus^[1] (Italiane futurismo, Russice футуризм) fuit motus artium, litterarum, ac societatis, in Italia ineunte saeculo vicensimo ortus a Philippo Thomas Marinetti , cuius sectatores celeritatem, technologiam, iuventutem, ac vires diligebant, et autocinetis, aëroplanis, urbibusque industrialibus favebant. Futuristae Italianu famosi Iacobus Balla, Humbertus Boccioni, Ludovicus Russolo, Carolus Carrà, Ioannes (Gino) Severini fuerunt.

Praeter Italiam motus etiam in Russia pervulgatus est. In Russia pictores fratres Burliuk, Natalia Gončarova, Helga Rozanova, Caritas Popova, Spes Udaltsova aliique in hic genere laborabant; futurismus Russicus in poesi maius valuit nominibus Alexii Kručënych, Velimiri Chlebnikov, Vladimiri Majakovskij famosus. Hic circulus, praesertim Moscuensis (sed non solum) primo se budetliane nuncupaverat (neologismus cum sensu 'incolae [terrae, quae solum] erit (budet)', postea se vocabulo extraneo futurismi nominavit; hi poetae pictoribus tum cubismo faventibus stricte coniuncti fuerunt, et nonnunquam hic ramus futurismi Russici cubofuturismus nominatur,

Petropoli ab anno 1911 alter circulus futuristatum ortus est, qui se ego-futurismum appellabar; eorum poeta famosissimus Inguarus Severjanin fuit, sed et Georgius Ivanov, Basiliscus Gnedov, Ioannes Ignat'ev aliique participes eius fuerunt. Erant et alii greges futuristarum, exempli gratia, Centrifuga Moscuensis Sergii Bobrov, ubi Boris Pasternak et Nicolaus Aseev opera sua prima ediderunt.

Notae

↑ Haec appellatio a Vicipaediano e lingua indigena in sermonem Latinum conversa est. Extra Vicipaediam huius locutionis testificatio vix inveniri potest.

Nexus interni

Nexus externi

De futurismo apud The Art Story (Anglice)
"Futurismo", Francesco Morante, Storia dell'Arte (Italiane)
Футуризм, Слова — Серебряный век (Russice)

[1] Haec appellatio a Vicipaediano e lingua indigena in sermonem Latinum conversa est. Extra Vicipaediam huius locutionis testificatio vix inveniri potest.

[1]