Functio zeta Riemanniana

Latinitas nondum censa
E Vicipaedia
Function zeta Riemanniana

Functio zeta Riemanniana est

Si quantitas variabilis s est numerus realis, necesse est s > 1 esse, ut series ad valorem convergat. Sed quia functio est differentiabilis etiamsi s est numerus complexus, extensionem analyticam ad omnes numeros complexos habet.

Functio magni momenti est in theoria numerorum. Euler demonstravit

Bernardus Riemann (1826-1866) etiam huic functioni studuit. Hypothesis Riemanniana dicit omnes quantitates s ut (praeter valores triviales) partem realem 1/2 habere.

Bibliographia[recensere | fontem recensere]

  • Peter Borwein, Stephen Choi, Brendan Rooney, Andrea Weirathmueller. The Riemann Hypothesis: A Resource for the Afficionado and Virtuoso Alike. Novi Eboraci: Springer, 2008. ISBN 978-0-387-72126-2

Nexus Externi[recensere | fontem recensere]

Vicimedia Communia plura habent quae ad functionem zeta Riemanniana spectant.

Haec stipula ad mathematicam spectat. Amplifica, si potes!