Franciscus Seraphinus Exner

E Vicipaedia
lithographia Francisci Exner

Franciscus Seraphinus vulgo Franz Serafin Exner (natus die 28 Augusti 1802 Vindobonae, mortuus die 21 Iunii 1853 Paduae) philosophus Austriacus fuit.

Vita[recensere | fontem recensere]

Postquam Vindobonae et Papiae iuribus studuit, philosophiam amplexus est. Ibi se ad scholam Ioannis Friderici Herbart vertit. Ex anno 1827 philosophicus magister adiunctus in Alma Matre Rudolphina Vindobonensi erat. Inde ab anno 1832 professor ordinarius Pragensis creatus est. Anno 1845 eum vocaverunt Vindobonam in commissionem studiorum et ex anno 1848 consiliarius ministerii factus est.

Cum Arminio Bonitz programma fundamentale paedagogicum »Entwurf der Organisation der Gymnasien und Realschulen in Österreich« exaravit. Anno 1848 cooptatus est in Academiam scientiarum Austriacam. Munere commissarii ministerialis Langobardensis naturae concessit.

Cum non multa scriberet, tamen multum effecit. Mentionis dignum sit opus hoc: »Die Psychologie der Hegelschen Schule« (Lipsiae 1842–44). Exner intermediatore philosophia Herbertiana in Austriam venit, cui adhaerebant discipuli Franciscus Carolus Lott, Robertus de Zimmermann, Gulielmus Fridolinus Volkmann, Iosephus Gulielmus Nahlowsky. Propaedeutice gymnasiis quoque doctrinae eius utiliter influebant.

Nexus externi[recensere | fontem recensere]

Vicimedia Communia plura habent quae ad Franciscum Seraphinum Exner spectant.
  • Meister, Richard, "Exner, Franz" apud: Neue Deutsche Biographie 4 (1959), p. 698-699 (hic in interreti)
  • Eisler, Rudolf: Philosophen-Lexikon. Berolinum 1912, p. 163 (hic)