Fortuna (dea)
Vide etiam paginas discretivas: Fortuna (discretiva) et Tyche (discretiva)
Statua antiqua fortunae deae cum cornu copiae sculpta, ad pedes Pontus positus est; Museum archaeologicum Constantiae.
Fortuna est dea, quae in mythologia Romana temporum varietates fortunaeque vicissitudines repraesentat; apud Graecos Τύχη (Tyche) appellatur.
Bibliographia[recensere | fontem recensere]
- Wilhelm Drexler: Fortuna. In: Wilhelm Heinrich Roscher (ed.): Ausführliches Lexikon der griechischen und römischen Mythologie. Vol. 1,2. Lipsiae 1890, Col. 1503–1558 (in interret).
- Thomas Ganschow: Fortuna. In: Lexicon Iconographicum Mythologiae Classicae (LIMC). Vol. VIII, Turici/Monaci 1997, p. 585–591.
- Fritz Graf: Fortuna. In: Der Neue Pauly (DNP). Vol. 4, Metzler, Stuttgardiae 1998, ISBN 3-476-01474-6, Col. 598–602.
- Iiro Kajanto: Fortuna. In: Wolfgang Haase (ed.): Aufstieg und Niedergang der Römischen Welt. Pars II, Vol. 17,1. de Gruyter, Berolini & Novi Eboraci 1981
- Ehrengard Meyer-Landrut: Fortuna. Die Göttin des Glücks im Wandel der Zeiten. Deutscher Kunstverlag. Monaci/Berolini 1997, ISBN 3-422-06207-6
- Klaus Reichert: Fortuna oder die Beständigkeit des Wechsels. Suhrkamp, Francofurti ad Moenum 1985, ISBN 3-518-57729-8. (de receptione Anglica)
Nexus interni
Nexus externi[recensere | fontem recensere]
![]() |
Vicimedia Communia plura habent quae ad Fortunam spectant. |
![]() |
Haec stipula ad religionem spectat. Amplifica, si potes! |