Fortuna (dea)

Vide etiam paginas discretivas: Fortuna (discretiva) et Tyche (discretiva)

Statua antiqua fortunae deae cum cornu copiae sculpta, ad pedes Pontus positus est; Museum archaeologicum Constantiae.

Imperatrix Fortuna in rota fatali; imago medioaevalis in manuscripto Carminum Buranorum.

Fortuna est dea, quae in mythologia Romana temporum varietates fortunaeque vicissitudines repraesentat; apud Graecos Τύχη (Tyche) appellabatur. Apud historicos antiquos saepe dicitur vim maximam in omnibus rebus humanis habere et dea omnipotens esse. Eius statuae cornucopiam una manu tenent atque nonnumquam gubernaculum altera (sic in nummis Romanis exprimebatur) ː nam divitias cui vellet dabat et orbem terrarum gubernabat. In capite "polum" gerebat vel postea coronam turritam. Ita saepe velut personificatio urbium adorabatur (poeta Pindarus eam "pherepolim" Graece dicebat). Quae corona ei communis est cum Cybele Romana.

Bibliographia

• Wilhelm Drexler: Fortuna. In: Wilhelm Heinrich Roscher (ed.): Ausführliches Lexikon der griechischen und römischen Mythologie. Vol. 1,2. Lipsiae 1890, Col. 1503–1558 (in interret).
• Thomas Ganschow: Fortuna. In: Lexicon Iconographicum Mythologiae Classicae (LIMC). Vol. VIII, Turici/Monaci 1997, p. 585–591.
• Fritz Graf: Fortuna. In: Der Neue Pauly (DNP). Vol. 4, Metzler, Stuttgardiae 1998, ISBN 3-476-01474-6, Col. 598–602.
• Iiro Kajanto: Fortuna. In: Wolfgang Haase (ed.): Aufstieg und Niedergang der Römischen Welt. Pars II, Vol. 17,1. de Gruyter, Berolini & Novi Eboraci 1981
• Ehrengard Meyer-Landrut: Fortuna. Die Göttin des Glücks im Wandel der Zeiten. Deutscher Kunstverlag. Monaci/Berolini 1997, ISBN 3-422-06207-6
• Klaus Reichert: Fortuna oder die Beständigkeit des Wechsels. Suhrkamp, Francofurti ad Moenum 1985, ISBN 3-518-57729-8. (de receptione Anglica)

Nexus interni

• O Fortuna
• 19 Fortuna

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad Fortunam spectant.

Haec stipula ad religionem spectat. Amplifica, si potes!