Forficis ictus

E Vicipaedia
Forficulae Bernardi Adalberti Moll matrem exhibentes, saeculo XVIII

Forficis ictus sive forficulae[1] (Francogallice: papier découpé) psaligraphiae genus mirum sunt.

Charta praesertim forficibus sive instrumentis secatoriis specialibus tractatur imaginis creandae caussa. Quod aut ornamento tantummodo sit aut authenticum aliquid reddat.

Habemus adumbrationem sive sciagraphiam classicam cui minister atque artifex amatorius Francogallicus Stephanus de Silhouette nomen dedit. Alternativae est technica plicatoria, ubi res complicatae diversimode secandae sunt; explicatae imaginem axialem symmetricam reddunt.

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. Stefan Feihl (ed.): Neues Lateinlexikon, Edition Lempertz, Königswinter 1998, p. 326, ISBN 978-3-933070-01-2 326

Bibliographia[recensere | fontem recensere]

  • Ernst Biesalski: Scherenschnitt und Schattenrisse. Kleine Geschichte der Silhouettenkunst. Callwey, Monaci 1964
  • Ursula Kirchner, Otto Kirchner (ed.): Unterwegs Wie und Wohin? Das Motiv der Fortbewegung im Scherenschnitt. August Dreesbach, Monaci 2010, ISBN 978-3-940061-40-9
  • Naomi Feuchtwanger, Wilfried Knauer: Jüdische Scherenschnitte von Archie Granot (=Veröffentlichungen des Braunschweigischen Landesmuseums, 51). Brunsvici 1988
  • Judith Steinheider: Schattenbild und Scherenschnitt als Gestaltungsmittel der Buchillustration: Geschichte und Bibliografie (= Kontext Kunst – Vermittlung – kulturelle Bildung, 11), Tectum, Marburgi 2013, ISBN 978-3-8288-3251-0
  • Julia Sedda: Antikenrezeption und christliche Tradition im Scherenschnittwerk der Luise Duttenhofer (1776-1829) [1]
  • Julia Sedda: "Geschichte des Scherenschnitts". In: Schnittpunkt, Zeitschrift des Schweizerischen Scherenschnittvereins, Nr. 61, Nr. 62, Nr. 63, 2017

Nexus externi[recensere | fontem recensere]

Vicimedia Communia plura habent quae ad Forficulas spectant.

Haec stipula ad artem spectat. Amplifica, si potes!