Flavius Paulinus

E Vicipaedia

Flavius Paulinus (natus saeculo 5, mortuus post annum 510) vir publicus Romanus sub regno Theodorici regis fuit.

Cursus honorum[recensere | fontem recensere]

Paulinus anno 498 consulatum gessit una cum Ioanne Scytha. Anno 510 patricius nominatus est. Inter annos 507 et 511 Flavius Rufius Postumius Festus et Quintus Aurelius Memmius Symmachus Iunior eum ignoto criminis accusaverunt, eventus iudicii ignotum est[1].

Bibliographia[recensere | fontem recensere]

  • Jones, Arnold Hugh Martin, John Robert Martindale, John Morris, "Paulinus 11", Prosopography of the Later Roman Empire, Volume 2, Cambridge University Press, 1992, ISBN 0-521-20159-4, p. 847.

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. Cassiodorus, Variae I 23


Antecessores:
Imp. Caesar Flavius Anastasius Augustus II in oriente (sine collega); in occidente: iterum post consulatum Fl. Viatoris
Consul
498
cum
Ioanne Scytha (in oriente)
Successores:
Flavius Ioannes Gibbus in oriente (sine collega); in occidente: post consulatum Paulini