Flavius Appalius Illus Trocundes

E Vicipaedia

Flavius Appalius Illus Trocundes (natus saeculo 5, mortuus anno 485) dux militum ac vir publicus Imperii Romani Orientalis fuit.

Familia[recensere | fontem recensere]

Illus ex Isauria ortus est et fratrem Illum (consulem anni 478) habuit.

Cursus honorum[recensere | fontem recensere]

Trocundes anno 475 una cum fratre et Aelia Verina Zenonem imperatorem ex urbe Constantinopoli expulit et Flavium Basiliscum successorem imperii proclamavit. Sed anno 476 cum ante dictis et redito Zenonis in imperium favebat. Deinde Zeno eum successorem Theodorici Strabonis magistrum militum praesentalem nominavit. Anno 479/480 iterum cum fratre seditionem Flavii Marciani suppressit. Anno 484 Illus et Trocundes Leontium novum imperatorem contra Zenonem sustulit. Sed anno 485 inter pugnam contra Zenonem necatus est.

Legenda[recensere | fontem recensere]

  • John Robert Martindale: Trocundes. In: The Prosopography of the Later Roman Empire (PLRE). Band 2, Cambridge University Press, Cambridge 1980, ISBN 0-521-20159-4, S. 1127–1128.

Fontes[recensere | fontem recensere]


Antecessores:
Rufius Achilius Maecius Placidus (in Occidente, sine collega)
Consul
482
cum
Severino Iuniore
Successores:
Anicius Acilius Aginantius Faustus Iunior (in occidente, in oriente: post consulatum Trocondi)