Sanctus Constantius (Utraque Separis)

E Vicipaedia
Wikidata Sanctus Constantius (Utraque Separis)
Res apud Vicidata repertae:
Civitas: Francia
Locus: 46°12′52″N 0°0′7″E
Numerus incolarum: 282
Zona horaria: UTC+1, UTC+2

Gestio

Procuratio superior: canton of Lezay, Separae Ambae, arrondissement of Niort

Geographia

Superficies: 11.94 chiliometrum quadratum
Territoria finitima: Lezaium, Clociacum, Sancta Solina, Sanctus Vincentius de Castro

Tabula aut despectus

Sanctus Constantius (Utraque Separis): situs
Sanctus Constantius (Utraque Separis): situs

Vide etiam paginam discretivam: Fanum Sancti Constantii (discretiva)

Sanctus Constantius (Francogallice Saint-Coutant) est commune Francicum incolarum (anno 2012) praefecturae Utrarumque Separarum in provincia occidentali Pictaviensi et Carantonis (a die 1 Ianuarii 2016 Aquitania Lemovicensi Pictaviensi et Carantonis). Nomen Latinum "Sanctus Constantius" in cartulario anni circiter 1092 primum legitur.[1]

Geographia[recensere | fontem recensere]

Burgus S. Constantii; ecclesia S. Aegidio dicata media imagine videtur

E fonte Bruneau seu Brunault appellato, iuxta castellum Germain, oritur flumen Diva Meridiana. Cuius aquae per communia S. Solinae, Lezaium, Rauranum decurrentes in Clennim, inde in Vigennam effluunt.[2]

Crolour. Via Romana mediá imagine surgit.

Via Romana quae a Mediolano Santonum ad Pictavium ("Limonum") tendit inter oppida Brigiosum et Rauranum terras huius communis lineá rectá transivit, vico Crolour tacto.[3]

Incolae et habitationes[recensere | fontem recensere]

La Girardière

Anno 1750 incolebant homines numero 840 ad focos 168; anno 1861 homines numero 899, anno 1901 numero 799, anno 1926 numero 530, anno 1954 numero 438, anno 1982 numero 272 tantum.

Huric. Villa rustica La Chevallerie ad dextram partem videtur

Vici parvi satis multi hoc commune constituunt, inter quos:

  • "Burgus" (Le Bourg) ecclesiae S. Aegidii circumdatus. Ibi tenebatur schola primaria cuius aedificium, a Paulo Antonio Mongeaud designatum,[4] hodie in aulam communem accommodatur
  • "L'Anebouyère" (in tabula Cassini "Lasne-Bouillère")[5]
  • "Bourchenin" (olim "Bourgchenin")[6] ubi stat villa rustica saec. XVII aedificata[7]
  • "La Bransle"[8]
  • "Crolour" (olim "Crolou", "Croloux")[9] ubi mercatus annuus celebrabatur[3]
  • Germain
  • "La Girardière"
  • "Huric" (olim "Heury, Hurie")[10] ubi schola olim tenebatur cuius aedificium, a Iosepho Lachat designatum,[11] hodie in conciliabulo accommodatur. Ibi etiam stat villa rustica saec. XVII aedificata, nomine La Chevallerie[12]
  • "Puy-Richard". Haud procul olim domus munita stetit, cuius vestigia hodie in silvis du Molon celantur, cui nomen saec. XIII "Le Puy" attributum est[13]
  • "Le Souil"
  • "Le Tertre"
  • "Verdroux" (olim "Verdron")[14] vicorum S. Constantii maximus

Monumenta[recensere | fontem recensere]

Le Tertre.

Aedificium quod nunc ecclesiam S. Aegidii Catholicam reputatur olim fuit prioratus Augustinorum saeculo fere XIII aedificatus,[15] inter bella religionis delapidatus, annoque 1728 sine tecto repertus, deinde iussu abbatis Clémot in formam ecclesiae et presbyterii refectus.[16]

Iuxta ecclesiam et coemeterium est locus templi Protestantium saeculo XIX constructi, Ioanne Baptista Guillaud architecto, Petro Melin aedificatore, hodie autem deleti.[17]

Castellum de Germain in documento anni 1351 primum reperitur,[18] et medio aevo tardiori aedificatum est.[19] Castellum domaniumque eo appertinens res fuerunt iudicii Lutetiae facti, possessore Francisco Le Coq exsule nuper Londinii anno 1719 mortuo.[20] Anno 1778 castellum de Germain partim delapidatum refertur,[21] sed recentius restitutum est.

Iuxta castellum pistrinum saeculo sexto decimo constructum est, nomine Le Moulin de Germain,[22] Divam fluviolum obstans, anno 1800 rotis frumentariis tribus, rota textoria una munitum.[23]

Administratio[recensere | fontem recensere]

Domanium Sancti Constantii anno 1611 sub vicecomitatu Alnensi ordinatum est,[24] sed castellania et iurisdictio Germain sub marchionatu Laval-Lezay.[18] Vicus S. Constantii saeculo duodevicensimo sub senescalcia et electione Pictaviae comprehensus est; paroecia autem sub archipresbyterio Rauranensi. Recentius in pago Lezaiensi et in arrotundimento Novioritensi ordinatus est. Magister civium ab anno 1995 usque ad 2014 Caietanus Mauzé fuit, quo anno officium suscepit Odilia Thellier.

Notae[recensere | fontem recensere]

Bibliographia[recensere | fontem recensere]

  • Bélisaire Ledain, Dictionnaire topographique du département des Deux-Sèvres. Pictavii, 1902 Textus apud gallica
  • Maurice Poignat, Le Pays mellois (Poitiers: Projet Éditions, 1982. ISBN 2-905282-15-0) pp. 264-267

Nexus interni

Nexus externi[recensere | fontem recensere]

Vicimedia Communia plura habent quae ad Sanctum Constantium spectant.
Situs geographici et historici: Locus: 46°12′52″N 0°0′7″E • OpenStreetMap • GeoNames • "79243" apud INSEE