Euagoras I
Euagoras I fuit rex Salaminis in insula Cypro ab anno circiter 411 a.C.n. usque ad annum 374 a.C.n. cum filius Nicocles ei successit. Eius domus a Teucro heroe Homerico originem duxisse sese iactabat. Nihilominus non a maioribus regnum accepit sed usurpatorem e Phoenice expellere debuit priusquam avito throno potiretur[1].
Prima parte regni Achaemenidarum vassallus esse non recusavit et 394 a.C.n. Persarum classem et Atheniensem Cononem adversus Lacedaemonios adiuvit. Iam enim anno 405 a.C.n., cum Atheniensium classis ad Aegos Potamum deleta esset, Conon strategus apud eum confugerat[2]. Ab anno vero 391 a.C.n. cum totam insulam in suam potestatem redigere vellet nec Persarum rex Artaxerxes consentiret, ab illis deficere coepit atque, socius et amicus Atheniensium[3] adeo ut civitate Atheniensi honoris causa donatus sit[4], usque ad Ciliciam et Phoenicen imperium suum prolatavit[5]. Athenienses vero pace Antalcidae facta (387 a.C.n.) eum mox deseruerunt[6]. Diu modo solus modo ab Aegyptiorum rege Acori[7] adiutus Persis restitit atque rhetor Isocrates eius exemplo ad imbecillitatem Persici imperii demonstrandam utebatur. Postremo ad Citium victus[8] et in urbe sua obsessus (380 a.C.n.) avitum regnum tantummodo retinuit atque tributum annuum Persis solvit. Sed anno 374 a.C.n. ab eunucho occisus est[9].
Isocrates, qui eius amicus fuerat, rogante filio eius vitam post mortem laudavit. Non tam verum Euagoran quam idealem regem pingebat, quod genus litterarum postea 'regum speculum' appellatum est[10].
Fontes[recensere | fontem recensere]
- Aristoteles, Ars Rhetorica II.23.11 (1398b).
- Diodorus Siculus, Bibliotheca historica XIV.98 ; XV.2-4 et 8-9
- Isocrates, Euagoras necnon Panegyricus 141
- Lysias, XIX Pro Aristophanis bonis
- Pausanias, Descriptio Graeciae I.3.2
- Theopompus, fragmentum 103
- Xenophon, Hellenica II.1.29 ; IV.8.24 ; V.1.10
Plura legere si cupis[recensere | fontem recensere]
- Eugene A. Costa, Jr., "Evagoras I and the Persians, ca. 411 to 391 B.C.", Historia: Zeitschrift für Alte Geschichte, 1974ː 40-56
- Panos Christodoulou, "Les mythes fondateurs des royaumes chypriotes : le nostos de Teukros", Cahiers du Centre d’Études Chypriotes, 2014ː 191-215
- Guilelmus Engel, De Evagora eiusque bello contra Artaxerxem II. gesto. part. I, Stargard, 1846
- Henri Grégoire, "Les allusions politiques dans l'Hélène d'Euripide ; l'épisode de Teucros et les débuts du Teucride Évagoras", Comptes rendus des séances de l'Académie des Inscriptions et Belles-Lettres, 1940ː 206-227
- Eustathios Raptou, Athènes et Chypre à l’époque perse (VIe-IVe s. av. J.-C.). Histoire et données archéologiques, MOM Éditions, 1999
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ Isocrates, Euagoras 19-32 et 66.
- ↑ Xenophon II.1.29
- ↑ Xenophon IV.8.24. David M. Lewis, Ronald S. Stroud, "Athens Honors King Euagoras of Salamis", Hesperia: The Journal of the American School of Classical Studies at Athens, 1979ː 180-193.
- ↑ Isocrates, Euagoras 54. Philippi epistula 10.
- ↑ Isocrates, Euagoras 62
- ↑ Panegyricus 141ː ἐν δὲ ταῖς συνθήκαις ἔκδοτός ἐστιν.
- ↑ Diodorus Siculus XV.2.3 et 3.3 et 4.3.
- ↑ Diodorus Siculus XV.3.4-4.2
- ↑ Aristoteles, Politica 1311b
- ↑ Evangelos Alexiou: Der Euagoras des Isokrates. Ein Kommentar (= Untersuchungen zur antiken Literatur und Geschichte. Band 101). De Gruyter, 2010. Recensio critica