Eruditio formalis

E Vicipaedia
Docens discipulos in schola secundaria Pendembu in oppido Montis Leonini formaliter docet.

Eruditio formalis est educatio usitate a docentibus institutis intra scholam, collegium, universitatem, vel aliam educationis superioris institutionem certa ratione suppeditata. Quae est unum e tribus generibus eruditionis ab Ordine Oeconomicae Cooperationi et Evolutioni Favendis definitis, quorum alia sunt eruditio informalis, quae usitate pars alius agitationis sponte fit, atque eruditio non formalis, quae reliquum comprehendit, sicut doctrina athletica ab educatoribus indoctis praebita, sine curriculo formali.[1]

Nexus interni

Notae[recensere | fontem recensere]

Bibliographia[recensere | fontem recensere]

  • Abrandt, Madeleine. 1997. Learning physiotherapy: the impact of formal education and professional experience. Lincopiae: University Press. ISBN 9178719321.
  • Kelly, Kevin T. 1996. The logic of reliable inquiry. Novi Eboraci: Oxford University Press. ISBN 0195091957.
  • Osherson, Daniel N., Michael Stob, et Scott Weinstein. 1986. Systems that learn: an introduction to learning theory for cognitive and computer scientists. Cantabrigiae Massachusettae: MIT Press. ISBN 0262150301.