Ernestus Masoin

E Vicipaedia

Ernestus Masoin, natione Belga, est medicus et professor in Universitate Catholica Lovaniensi, natus in urbe Virton anno 1844 et vita functus anno 1915.

Post studia perfecta in Universitate Catholica Lovaniensi, promotus est inter doctores anno 1868 et statim postea anno 1868, vix 24 annos natus, successit professori Ludovico Antonio Van Biervliet, cuius cathedram physiologiae occupavit per 47 annos.

Anno 1871 docuit materiam de morbis mentalibus, qua in doctrina docenda et inquirenda maxime claruit. Etiam de hypnotismo, homoeopathia, epilepsia, alcoolismo, tabacci usu effrenato, indagavit.

Defensor linguae latinae ut linguae doctorum[recensere | fontem recensere]

Multum usus linguae latinae[1]in mundo scientifico ei cordi fuit.

Bibliographia[recensere | fontem recensere]

  • Eugène De Seyn, Biographie des arts,...., sub verbo.

Notulae[recensere | fontem recensere]

  1. Ernest Masoin, "Notice sur messire Pierre-Jean-Étienne Craninx, professeur émérite à la faculté de Médecine", in , Revue médicale (Lovanii), IX anno, 1890, p. 577: Il avait composé à cette occasion une dissertation intitulée : Specimen inaugurabile physiologico-medicum de pubertate in sexu muliebri, utilisant, comme vous l’entendez, une langue ancienne et fixée qui rattachait si bien les savants de l’époque à leurs devanciers et facilitait singulièrement les relations scientifiques dans le monde entier. Par quelle étrange aberration a-t-on pu en venir à délaisser cet instrument d’universelle relation ? – Nous laissons à d’autres le soin de creuser cette question et de chercher le remède s’il en est temps encore.