Edictum tolerantiae
Edictum tolerantiae[1] sive tolerationis est regiminis edictum religionis minore adhaerentium numero tolerandae sine oppressione et censura. Saepe talia edicta, annis labentis lente aut aperte sublata, tantum breve tempus valuerunt.
Exempla edictorum tolerantiae[recensere | fontem recensere]
- Anno 538 a.C.n. - Edictum Cyri II regis Persarum – Iudaeis domus reditum ex Exsilio Babylonico permisit.
- Die 30 Aprilis anni 311 - Edictum tolerationis Galerii – Religio Christiana religio licita facta est.
- Die 13 Iunii 313 - Edictum Mediolanense – Libertas fidei (omnium religionum) data est.
- Anno 1573 – Edictum tolerantiae Confoederationis Varsoviensis Protestantibus libertatem religionis et aequitatem politicam confirmavit.
- Anno 1593 Costitutio Labronica libertatem fidei Labri confirmavit.
- Die 13 Aprilis anni 1598 - Edictum Namnetense – Secutoribus Ioanni Calvini et Hugenotis tolerantia promissa est (revocatum die 18 Octobris anni 1685).
- Anno 1649 - Edictum tolerantionis Marilandicum (Maryland Toleration Act) in Civitatibus Foederatis Americae editum est.
- Die 29 Octobris anni 1685 - Edictum Potestampiense receptum Hugenotorum in Borussia lutherana effecit.
- Anno 1689 - Edictum tolerationis (Toleration Act) - Rex Anglicus dissentientibus (Anglice: Dissenters) propria sacra permisit
- Anno 1692 - Imperator Kangxi Iesuitis missionem in Sinis permisit.
- Die 17 Iunii anni 1773 - Edictum tolerantiae Catharinae II imperatoris Russiae editum est.
- Anno 1781 - Edictum tolerantiae Iosephi II imperatoris – Tolerantia Protestantum antea persecutorum in terris Habsburgensibus promissa est (die 13 Octobris pro Austria et Bohemia, die 25 Octobris pro Hungaria et die 8 Novembris pro Transsilvania editum).
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ Attestatio notionis: Ungarischer Episkopat und österreichische Monarchie, 2005