Ecclesia cathedralis Resurrectionis Picea
Ecclesia cathedralis Picea Resurrectionis sic dictae omnium eruditionis institutorum[1], vulgo Ecclesia cathedralis Picea[2] est ecclesia Petropoli sita, cuius aedificatio a Bartholomaeo Rastrelli anno 1748 incepta a Basilio Stasov anno 1835 finita est. Monasterii Resurrectionis Picei ecclesia principalis est.
Hoc loco saeculo XVIII ineunte domus Picea (Smol'nyj dom, quod nomen de apothecis picis vicinis accepit) hic stabat, in qua Elizabetha aetatem primam degerat; imperatrix facta monasterium hic aedificatum iri voluit, quo annos senectutis in tranquillitate viveret. Sed aedificatio a Bartholomaeo Rastrelli incepta Bello Septem Annorum impedita est, Elizabetha autem mortua ecclesia vix non oblita est, et post annum 1768 prorsus relicta. Anno 1828 iussu Nicolai I labores renovantur et ecclesia cathedralis renovata et finita est secundum delineationem primam, sed campanarium altissimum a Rastrellio fictum abest.
Baroci monumentum est mirabile, capita quinque modo insolito concrescentia habet et ornamenta luxuriosa. Aedificia monasterii ecclesiam circumcingunt. Prope ad monasterium Institutum Piceum virginum nobilium a Iacobo Quarenghi constructum est.
Notae
[recensere | fontem recensere]- ↑ Russice Смольный собор Воскресения словущего всех учебных заведений. "Resurrectio sic dicta" in ecclesia Russica festum sacrificationis ecclesiae Resurrectionis Hierosolymitanae(d) (quae et Ecclesia Sancti Sepulcri nominari solet) interdum brevius appellatur.
- ↑ Смольный собор.
Bibliographia
[recensere | fontem recensere]- Михайлов А. Творчество Растрелли и традиции русской архитектуры (из истории создания Смольного монастыря), in: Архитектурное наследство : журнал. 1951, № 1, pp. 62—66.
- Антонов В. В., Кобак А. В. Воскресения Словущего всех учебных заведении (Смольный) in: Святыни Санкт-Петербурга. Христианская историко-церковная энциклопедия. Petropoli, 2003, pp. 50—52