Ecclesia Sancti Spiritus (Aeni Pons)

E Vicipaedia
fanum valetudinarii Aenipontani
arae
visus matroneorum

Ecclesia Spiritus Sancti (Theodisce: Spitalskirche zum Heiligen Geist) medio in Aeniponto in Austria invenitur. Christifidelibus catholicis inservit, cum olim praesertim ab aegrotatis frequentata sit.

Historia[recensere | fontem recensere]

Anno 1326 mentionem primam de valetudinario centrali habemus, quod contaminibus prohibendis extra muros constructum est. Anno 1888 autem nosocomium translatum est in viam haud procul ab universitate distantem.

Constat oratorium Marianum quoddam ab initio exstitisse: en mentionem anni 1389, ubi chronica iam de magis sumptuosa ecclesia loquitur. Christophorus Geiger architectus urbanus et Adam Rausch faber tignarius anno 1596 fani erectionem iusserunt cum tribus navibus et usu oratorii Sanctae Elisabethae. Delubrum autem terraemotu anno 1689 ita demolitum est, ut undecim annis post res omnes muris nonnullis salvis abderentur. Ecclesiam, quam nunc ante oculos habemus, Ioannes Martinus Gumpp architectus summus aulicus confecit. Die 8 Iunii 1705 princeps et episcopus Brixinensis novas aedes consecravit.

Tegmentum autem iterum anno 1945 pyrobolis destructum est.

Architectura et supellectiles[recensere | fontem recensere]

Porta utraque affabre sculpta est, interiora ubique operibus albariis lucent. Sed opera udo illita post Secundum bellum mundanum reficienda erat: quod Ioanni Andre pictori contigit.

Altare privilegiatum barocum Christophorus Benedetti anno 1705 confecit, cui inest imago Caspari Jele de missione Spiritus Sancti secundum Nazarenorum modum anno 1848 picta. Arae deuteriae autem a Michaele Stippler creatae sunt: ara secundaria a latere dextro simulacrum Udalrici Glantschnigg de Ioachimo et Anna et Maria habet (ca. 1709), cum ara secundaria a latere sinistro sita crucifixum saeculo XVI exaratum portet.[1]

Suggestum sacrum anno 1706 Benedictus Fries, Michael Norz autem statuas aeneas apud portas, cancellos ad cibum angelicum sumendum, ambonem creavit.[2] Tabernaculum opus est Ioannis Kölblinger (1962): artificium ex toto Dei scenoma significet, gemmae affixae autem duodecim apostolos.

Iesuitae anno 1901, cum eorum ecclesia novas turres recepit, campanas tres dono dederunt: nomina eorum sunt Löffler, Sancti Pirminii et Sancti Ignatii. Organum tubulatum anno 1846 Ioannes Georgius Gröber plassavit.

Oratorium megalopolis omnes invitaturum[recensere | fontem recensere]

Ab anno 2018 vicarius episcopalis Iacobus Bürgler ecclesiam Sancti Spiritus titulo Citykirche ornavit, i.e. oratorii media in urbe cum ianuis semper patentibus. Delubrum ad viam Mariae Theresiae et areas peditibus reservatas sitam homines accit; parochia Sancti Spiritus libenter se novis formis precum, culturae, artium inclinavit.[3]

Nexus externi[recensere | fontem recensere]

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. Innsbrucker Spitalskirche in neuem Glanz. Apud: Innsbruck informiert, (mense Decembri) 1996, p. 21
  2. decriptio ecclesiae brevis
  3. informationes apud Geistreich.Tirol