Convivium Euryti et Heraclis

Latinitas nondum censa
E Vicipaedia
Convivium Eurytii et Heraclis. Nomina videntur [ΤΟΞΟΣ], ΚΛΥΤΙΟΣ, ΔΙΔΑΙΟΝ, ΕΥΡΥΤΙΟΣ, ϜΙΦΙΤΟΣ, ϜΙΟΛΑ, ΗΕΡΑΚΛΕΣ. "Crater Eurytii" (E 635) Lutetiae in Museo Lupariensi
Praeparatio carnium. "Crater Eurytii" (E 635) Lutetiae in Museo Lupariensi

Convivium Euryti et Heraclis est episodium vitae mythicae Heraclis herois Graeci. Heracles domum Euryti regis Oechaliae visitans, ad cenam convocatus, filiam huius Iolam amat; quo amore a patre vetito, Heracles Eurytum ipsum filiosque omnes necaturus est.

Cena illa in vasis Graecis depingitur, et praesertim in cratere Eurytii dicto operis Corinthiaci, anno circiter 600 a.C.n. confecto, in sepulcro iuxta Caere Vetus reperto, hodie apud Museum Lupariense sub siglo E 635 servato. Ibi videntur et litteris Corinthiacis nominantur viri sex reclinantes, Heracles, "Eurytius" filiique Iphitus, Toxeus, Clytius, Didaeon, atque filia Euryti Iole, quae timens iuxta Heraclem stat.

Fontes[recensere | fontem recensere]

Notae[recensere | fontem recensere]

Bibliographia[recensere | fontem recensere]

  • Malcolm Davies, ed., Sophocles: Trachiniae (Oxonii, 1991) pp. xxxiv-xxxvii
  • J. G. Frazer, ed., Apollodorus: The Library (Londinii, 1921) vol. 1 p. 238 n. 1, p. 265 n. 3
  • R. Olmos, "Eurytos (1)" in Lexicon iconographicum mythologiae classicae vol. 4 (1988) pp. 117-119
  • Nigel Spivey, "Volcanic Landscape with Craters" in Greece & Rome 2a ser. vol. 54 (2007) pp. 229-253 (praecipue "A case study: the 'Eurytios krater'", pp. 233-236) JSTOR
  • F. T. Welcker, "Ercole ospite in casa di Eurito re d'Oichalia" in Annali dell'Istituto vol. 31 (1859)
  • S. R. Wolf, Herakles beim Gelage. Coloniae Agrippinae, 1993

Nexus externi[recensere | fontem recensere]

Eget haec commentatio nexum Wikidata. Quem adde si potes.