Centumcellae

E Vicipaedia
(Redirectum de Civitas Vetus (Latium))

Vide etiam paginam discretivam: Cellae (discretiva)

Vide etiam paginam discretivam: Civitas Vetus (discretiva)

Wikidata Centumcellae
Res apud Vicidata repertae:
Centumcellae: insigne
Centumcellae: insigne
Civitas: Italia
Locus: 42°6′0″N 11°48′0″E
Numerus incolarum: 51 653
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Nomen officiale: Civitavecchia

Gestio

Procuratio superior: Urbs metropolitana Romae capitis

Geographia

Superficies: 73.74 chiliometrum quadratum
Territoria finitima: Punicum, Vicus Aluminis, Tarquinii

Coniunctiones urbium

Urbes gemellae: Bethleem, Ishinomaki, Nantong, Theudum

Tabula aut despectus

Centumcellae: situs
Centumcellae: situs
Centumcellae

Centumcellae[1][2][3] (-arum, f.) (alia nomina: Centum Cellae[2]; deinde: Civitas Vetus[2], Civitas Vetula[3], Civitavecla[2]) (Italiane: Civitavecchia) sunt Urbes et municipium Italiae, circiter 53 040 incolarum, in Regione Latio et in Urbe metropolitana Romae Capitis situm. Urbani Centumcellenses[2] vel Civitatevetulani appellantur.

Insignia[recensere | fontem recensere]

Sententia[recensere | fontem recensere]

Sententia urbis est: S.P.Q.C..

Clari cives[recensere | fontem recensere]

Nati[recensere | fontem recensere]

Hic vixerunt[recensere | fontem recensere]

Ecclesia Catholica Romana[recensere | fontem recensere]

Centumcellae, cum Tarquiniis sedes episcopalis sunt, quae Dioecesis Centumcellarum-Tarquiniensis appellatur. Sedes episcopalis Centumcellarum-Tarquiniensis Dioecesis Sedi Apostolicae immediate subiecta est.

Fractiones, vici et loci in municipio[recensere | fontem recensere]

Fractiones[recensere | fontem recensere]

  • Aurelia,
  • La Scaglia.

Municipia finitima[recensere | fontem recensere]

Nexus interni

Nexus externi[recensere | fontem recensere]

  • Situs publicus (Italiane)
Vicimedia Communia plura habent quae ad Centumcellas spectant.

Pinacotheca[recensere | fontem recensere]

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. Castiglioni, Aloisius; Mariotti, Scaevola. Vocabolario della lingua latina, latino-italiano, italiano-latino. Quarta editio a Petro Georgio Parroni curata (Taurini, 2007).}
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3}
  3. 3.0 3.1 Nomi d'Italia - AAVV, De Agostini
  4. Fons nominis Latini desideratur (addito fonte, hanc formulam remove)

Haec stipula ad urbem spectat. Amplifica, si potes!