Circulus linguisticus Pragensis

E Vicipaedia
Romanus Jakobson iuvenis, ante 1917.

Circulus linguisticus Pragensis,[1] sive schola Pragensis, fuit primum laxa criticorum litterarum et linguistarum congregatio, quae magnum momentum etiam apud investigatores peregrinos habuit.[2] Qui circulus Pragae anno 1926 conditus est in Café Derby, ubi sodales primis annis convenire solebant.[3] Fautores scholae Pragensis methodos structuralisticas criticae litterarum[4] et ab anno 1928 ad 1939 rationem linguae normatae et principia linguae colendae elaboraverunt.

Circulus Pragensis historiam linguisticae et semioticae magnopere promovit. Post interceptionem regiminis anno 1948 factam circulus anno 1952 dissolutus est, sed schola Pragensis in functionalismo linguistico continuo magnum momentum habuit, distincta a schola Hafniensi et linguistica Anglica Firthiana (deinde Hallidiana). Dell Hymes, eruditus Americanus, commentarium suum anthropologis linguisticis Americanis praebere dixit legitima initia functionalismi Pragensis.[5] Structuralistae Pragenses, praecipue cum notionem signi ostensivi introducerent, etiam structuralisticam theoriam cinematographicam magnopere promoverunt.[6]

Circulus linguisticus Pragensis cum alios tum Romanum Iacobson et Nicolaum Trubetzkoy, profugos Russicos, ac Sergium Karcevskij et Renatum Wellek et Ioannem Mukařovský, Cechienses litteris eruditos, comprehendit. Gulielmus Mathesius, linguista Cechiensis, fuit primus praeses circuli usque ad annum 1945 quo mortuus est.

Circulus theses suas functionalismo comprehensas anno 1929 promulgavit in commentario ad primum congressum Slavistarum relato.[7] Eodem anno commentarii Travaux du Cercle Linguistique de Prague a Circulo divulgari coepti sunt, qui secundo bello mundano edi desiti sunt. Travaux rursus ab anno 1966 ad 1971 paulisper revixerunt. Fasciculus inauguralis 'medio' et 'margini', notionibus scientiae politicae, dicata est. Iterum redintegrata sunt anno 1995.

Anno 1935 Slovo a slovesnost (fere 'Verbum et verbificatio'), ephemeris theoriae linguisticae et culturae linguae dedicata, a Circulo condita est.

Sodales[recensere | fontem recensere]

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. Bohemice Pražský lingvistický kroužek, Russice Пражский лингвистический кружок, Francice Cercle linguistique de Prague.
  2. Steiner 1972:137sqq.; Toman 1995.
  3. Jakobson 1992:86.
  4. Makaryk (ed.) 1993: 179sqq.
  5. Hymes 1982.
  6. Sternagel & al. 2014: 307.
  7. Luelsdorf 1983: xvi.
  8. Praeses Academiae Scientiarum et Artium Serbicae
  9. Conditor circuli linguistici Moscuensis.
  10. Linguistics 7(53),:100–127.

Bibliographia[recensere | fontem recensere]

  • Hymes, Dell (1982) Prague Functionalism. American Anthropologist 84 (2): 398–99. doi:10.1525/aa.1982.84.2.02a00130.
  • Jakobson, Roman. 1992. My Futurist Years. Novi Eboraci.
  • Luelsdorf, Philip A. 1983. On Praguian functionalism and some extensions. In Praguiana: Some Basic and Less Known Aspects of The Prague Linguistic School, ed Josef Vachek et Libuše Dušková, xi-xxx. Linguistic and literary studies in Eastern Europe, 12. John Benjamins.
  • Makaryk, Irene Rima (1993) Semiotic poetics of the Prague School (Prague School). Encyclopedia of Contemporary Literary Theory: Approaches, Scholars, Terms. University of Toronto Press.
  • Sériot, Patrick (2014) Structure and the Whole: East, West and Non-Darwinian Biology in the Origins of Structural Linguistics. Semiotics, Communication, and Cognition, 12. Berolini: De Gruyter Mouton.
  • Steiner, George (1972) Linguistics and Poetics. Extra-territorial: Papers on Literature and the Language Revolution. Harcourt Brace Jovanovich.
  • Sternagel, Jörg; Levitt, Deborah; & Mersch, Dieter (2014) Acting and Performance in Moving Image Culture: Bodies, Screens, Renderings. transcript Verlag.
  • Toman, Jindřich (1995) The Magic of a Common Language: Jakobson, Mathesius, Trubetzkoy, and the Prague Linguistic Circle. The MIT Press. ISBN 0-262-20096-1.

Nexus interni

Nexus externi[recensere | fontem recensere]