Casiquiare

Casiquiare
Solis occasus in Casiquiare
Longitudo	326 chm
Altitudo fontis	123 m
Area systematis	4230 chm²
Fons	Orinocum
Ostium	Flumen Nigrum
Regio	Venetiola

Casiquiare^[1] vel Cassiquiare^[2] est flumen in Venetiola, vel melius dictu bracchium fluminis Orinoci, quod ad Orinocum non revertit, sed post 326 chm fluxus accolis multis acceptis in Flumen Nigrum accolam fluminis Amazonum se effundit. Ita Casiquiare exemplar rarum bifurcationis fluminum verae est. Tertiam fere partem aquarum Orinoci aufert.

In civitate Amazonum Venetiolae prope ad Esmeraldam^(es)^[3] vicum ab Orinoco abit; latitudinem circa 91 m habet. Per silvas fluit; prope ad Sanctum Carolum Fluminis Nigri in Flumen Nigrum defluit 533 m latus.

Christophorus de Acuña^(es) Iesuita in libro anno 1641 edito (Nuevo descubrimiento del gran río de las Amazonas, Inventio nova magni fluminis Amazonum) primus de bifurcatione Orinoci videtur nuntiavisse; ab expeditione Alexandri de Humboldt et Amati Bonpland annorum a 1799 ad 1804 res bene explorata est.

Notae

↑ E.g., Reinhardi Knuth^(de) Initia florae Venezuelensis, 1928, pp. 332, 340, 650.
↑ Alexander de Humboldt et Amatus Bonpland, Synopsis plantarum aequinoctialium Orbis Novi, Parisiis, 1825, persaepe. Gen. Cassiquiaris.
↑ Synopsis plantarum aequinoctialium Orbis Novi, saepe.

Nexus externi

Situs geographici et historici: Locus: 3°8′18″N 65°52′48″W, 2°0′5″N 67°6′54″W, 2°0′7″N 67°6′42″W • OpenStreetMap • GeoNames • Store norske Lexikon

[1] E.g., Reinhardi Knuth^(de) Initia florae Venezuelensis, 1928, pp. 332, 340, 650.

[2] Alexander de Humboldt et Amatus Bonpland, Synopsis plantarum aequinoctialium Orbis Novi, Parisiis, 1825, persaepe. Gen. Cassiquiaris.

[3] Synopsis plantarum aequinoctialium Orbis Novi, saepe.

[1]

[2]

[3]