Cantium (Italia)

E Vicipaedia
(Redirectum de Cantius)

Vide etiam paginam discretivam: Cantium (discretiva)

Wikidata Cantium (Italia)
Res apud Vicidata repertae:
Civitas: Italia
Locus: 45°51′0″N 9°16′0″E
Numerus incolarum: 5 062
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis

Gestio

Procuratio superior: Provincia Comensis

Geographia

Superficies: 11.11 chiliometrum quadratum
Territoria finitima: Ascum, Caslinum, Castrum Martis, Clavatum, Eupilus, Longonum, Puserbium, Pusillianum, Vallis Brona, Vallis Magrera, Sezana

Tabula aut despectus

Cantium (Italia): situs
Cantium (Italia): situs
Cantium (Italia)

Cantium[1][2][3] (-i, n.) (alia nomina: Canzum[4]) (cuius nomen a verbo Celtico Kant invenit, de quo Latine Cantium, vel Cazo vel Canzo, de quo hodie Insubrice Canz, de quo Italiane: Canzo) est oppidum Italiae et municipium, circiter 5 150 incolarum, in Regione Langobardia et in Provincia Novocomensi situm. Incolae Cantienses appellantur.

Insigne[recensere | fontem recensere]

Geographia[recensere | fontem recensere]

Extremum Brigantiae ante Vallis Vallaxina, caput Cohortis Casalis et Communitatis Montanae Trianguli Larii, situm est in valle circumdata a montibus Cornitiolo (Langobarde Curnisciöö), Cornubus Cantii (Langobarde Còrni vel Curunghèj), Barzaghino (Langobarde Barzaghìn), ac Sciosciae (Langobarde Sciòscia). Percursum est a torrente Ravello (Langobarde Ravèla) et margine a flumine Lambro de Vallaxina. Sunt multi fontes, in quibus Gaüm (Italiane Gajum), et lacus Sacrinus.

Historia[recensere | fontem recensere]

Origo vici[recensere | fontem recensere]

Nomen loci Canz (/ka:nts/ vel urbane /kã:s/) sane venit de Latino Cantius, de Celtico kant (acumen, cacumen, angulus).

Antiquiora vestigia humanae habitationis loci in ultimo glaciei Würm tempore sunt, in Mesolithica aetate. Casa venationis in 900 metra supra montem Raium (Raj) in usu fuit in aestate usque ad mediam aeris aetatem. Aetatis Chalcoliticae testimonium est tumulus stelaque reperita in Budraccorum (Büdracch) localitate. Aetatem aeris antiquam testatur viculus in occidentale orientale ripa lacus Sacrini (Segrìn).

Hodiernus vici locus est Romanae originis, et delineatio viarum. Cuius est lapis miliarius apud lacum tumulusque quidam.

Fractiones, vici et loci in municipio[recensere | fontem recensere]

Municipia finitima[recensere | fontem recensere]

Nexus interni

Nexus externi[recensere | fontem recensere]

Vicimedia Communia plura habent quae ad Cantium spectant.

Pinacotheca[recensere | fontem recensere]

Notae[recensere | fontem recensere]

Haec stipula ad urbem spectat. Amplifica, si potes!