Canalis Eriensis

E Vicipaedia

42°47′00″N 73°40′36″W / 42.7834°N 73.6767°W / 42.7834; -73.6767 43°01′25″N 78°53′24″W / 43.0237°N 78.8901°W / 43.0237; -78.8901

Vetus Canalis Eriensis et eius via trahendi ad Kirkville, intra Viridarium Historicum Civicum Veteris Canalis Eriensis.

Canalis Eriensis[1][2] in Novo Eboraco civitate Americana est pars itineris plerumque ab oriente ad occidentem et trans civitatem intra Systema Canalium Civitatis Novi Eboraci.[3] Qui canalis effossus est ad iter aquaticum creandum ab Urbe Novo Eboraco et Oceano Atlantico ad Magnos Lacus, primum 584 chiliometra a Flumine Hudsoniano Albaniae ad Lacum Erieum Buffalo in urbibus Neoeboracensibus extendens. Cum anno 1825 perfectus esset, secundus a maximo canalis in orbe terrarum erat (post Canalem Grandem in Sinis) et evolutionem oeconomiamque urbium Neoeboracensium magnopere amplificavit, inter quas urbes erant Albania, Syracusae, Roffa, Buffalo, et Urbs Novum Eboracum, atque adeo omnes Civitates Foederatae.[4] Quod prospere evenit propter novam facilitatem vecturae salis aliorumque mercimoniorum, ac propter negotia mercium fabricandarum et vendendarum quae circa eas urbes exorta sunt.[5][6]

Viridarium Historicum Civicum Veteris Canalis Eriensis DeWitt in vico Neoeboracensi situm.

Canalis effossurus annis 1780 primum propositus est, iterum anno 1807. Insequente enim anno, itineris mensura mandata, empta, legitime facta est. Propositi fautores adversarios gradatim conterebant, ut constructio anno 1817 inciperet, atque omnis canalis die 26 Octobris 1825 apertus est. Canali hodie sunt triginta quattuor piscinae numeratae, quarum Piscina Saxi Nigri est prima et Piscina Foederalis Troiensis secundo flumine est ultima; ambae sunt possessiones gubernationis foederalis.[7] Canalis differentia altitudine est 172 fere metra.[8]

Mercimonia inhabilia pondo solum minus quam 113 fere chiliogrammatum ab animalibus onerariis illo tempore portari poterant,[9] et praeterea ferriviariae aberant, cum aqua optima ratio bonorum inhabilium mittendorum esset.

Canalis adversarii et politici DeWitt Clinton gubernatoris competitores canalem irridiculo habebant, nominibus "Stultitia Clintoniana"[10] et "Magna Fossa Clintoniana."[11][12][13] Canalis fuit primum vecturae systema inter Oram Orientalem et interiores Civitatum Foederatarum regiones quod portage (vectura terrestri inter loca) non eguit.

Elevation drawing of the canal's length
Obliqua primitivi canalis descriptio.

Nexus interni

Relief map of New York State.
Valles Mohawk, quae, ab oriente ad occidens patens, iter naturale[14] inter Montes Catscillenses ad meridiem versus et Montes Adirondacenses ad septentriones versus efficit.
Tabula canalis circa annum 1840.
Black-and-white photo of aqueduct over curve in canal
Aquaeductus in Flumine Mohawk ad Rexfordiam, unus e triginta duobus aquaeductibus qui in Canale Eriense navigari possunt.
Opera ad Lockport anno 1839.

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. Item Rhizosolenia eriensis et Urosolenia eriensis, species Bacillariophycearum ("Checklist of Great Lakes Diatoms") apud Universitatem Michiganensem.
  2. Item Dioecesis Eriensis Ecclesiae Catholicae in Civitatibus Foederatis.
  3. Olim Canalis Lintrum Civitatis Novi Eboraci (Anglice New York State Barge Canal) appellatus.
  4. Roberts, Sam (26 Iunii 2017). "200 Years Ago, Erie Canal Got Its Start as Just a 'Ditch'". The New York Times .
  5. Salt in Syracuse that dug the canal · Economic effects of Erie Canal on Western New York (1825-1850) · Young American Republic. . projects.leadr.msu.edu .
  6. Brine, Boats & Bureaucrats: Salt and the Erie Canal. . Onondaga Historical Association .
  7. "Locks on the Erie Canal," The Erie Canal.
  8. Finch, Roy G. (1925). The Story of the New York State Canals: Historical and Commercial Information. New York State Engineer and Surveyor (iterum a New York State Canal Corporation anno 1998 divulgatum) .
  9. Ronald W. Clark (1985), Works of Man, ISBN 0-670-80483-5985 (Novi Eboraci: Viking Penguin), 87: "There was little experience moving bulk loads by carts, while a packhorse would carry only an eighth of a ton [(1,250 long tons (1,270 t)]. On a soft road, a horse might be able to draw Formula:Fractionths of a ton [(0.6250 long tons (0.6350 t)) or 5×]. But if the load were carried by a barge on a waterway, then up to 30 tons [(30 long tons (30 t) or 60,000 pounds (27,000 kg)) or 240×] could be drawn by the same horse."
  10. The New York State Canal System, The Erie Canal Association.Formula:Self-published inline
  11. "Erie Canal Opens," This Day in History: October 26 (American HistoryChannel.com).
  12. Frank E. Sadowski Jr., "Clinton's Big Ditch", The Erie Canal Association.
  13. Anglice Clinton's Folly et Clinton's Big Ditch proprie appellatae.
  14. In topographia, rite hiatum aquaticum appellatum.

Bibliographia[recensere | fontem recensere]

Nexus externi[recensere | fontem recensere]

Vicimedia Communia plura habent quae ad Canalem Eriensem spectant.
Situs geographici et historici: Locus: 43°1′20″N 78°52′51″W • OpenStreetMap • GeoNames • Store norske Lexikon • "973412" apud USGS
Situs geographici et historici: Locus: 43°1′20″N 78°52′51″W • OpenStreetMap • GeoNames • Store norske Lexikon • "973412" apud USGS