Bure familia

Nulla Vicipaediae Latinae pagina huc annectitur. Quaesumus in alias commentationes addas nexus ad hanc paginam relatos. Quo facto hanc formulam delere licet. → Interpretationes vernaculae

Bure sive Bureus (Suecice: Bure, Bureus, Bureätten) est celeberrima in Suecia familia, quae saeculo duodevicesimo de historicis Suecicis ascripta est miram antiquissimamque originem, ceteris familiis Europaeis vetustiorem.

Legenda Burea

Familia oriunda erat, ut ferebatur, a principibus Gothorum in primis post natum Christum saeculis per virum quendam nobilem nomine Tord in Byr, saeculo decimo florentem commemoratumque in cippo runico in Suecia, et per mythicam regiam provinciae Helsingiae domum. Iidem Burei ferebantur innumerabilum populorum, regionumque urbium Europaeorum fuisse conditores ut Burgundionum, Pyrogerorum, Eburonum, Taciti Ansiburiorum, Burgiorum, et Anglicae Leadbury urbis.

Inter progenies praefati Tordi in Byr notatur Fale Bure senior (Suecice: Fale Bure hin gamle sive Fale hin gamle), qui anno 1161 ulciscens caedem regis Erici, appellati Sancti, aggressores Dacos superavit servabatque Sueciis imperium Suecicum. Nepos illius Falonis senioris, vocabulo Fale Bure iunior (Fale Bure hin unge sive Fale hin unge), filiis regiae domus Erici praefector, principem Ericum Canuti ex laniena de rege impio Sverchero anno 1199 mandata eripuit, eum gerrens ad paternum suum domicilium Byrestad in provincia septentrionali Medelpad. Post aliquot annos, princeps ille Erik, ad aetatem adultiorem iam provecto, cum Falone et militibus de cunctis fere provinciis borealibus revertens regem Suercherum in proelio in paroechia Lena vicit anno 1208. Hic Fale Bure iunior postea arcem in Byrestad construxisse dicitur. Filius eius nomine Herse Bure, Abbas Bure dictus, ad Vestrobothniae provinciam migravit ubi provincias septentrionales egit praefectum.

Veritas rerum

Haec fabulosa tabula genealogica, partim ab antiquario regni Iohanne Thomae Bureo (1568—1652) collecta et adtribuens familiae Bureae eximiamque illustrem priscis temporibus nobilitatem, triumphum suum in annalibus Suecicis fecit ad 1890 usque, tum historicus Leonard Bygdén illam clare demonstraret fabulam esse. Etiamnunc autem in Suecia genealogi nonnulli voluptarii, iidemque progenies Bureorum, acrem sed vanam pugnam pugnant in conando pristinam utriusque Falonis gloriam restituere (ac simul gloriam suae propriae stemmati).

Sed et cum partibus fabulosis omittis, stemma illa Burea animum detinet. Secundum quod rettulerunt seniores Iohannis Burei cognati, stirpis Burei auctor erat Herse (Latine: Hersus aut Herso), vir ignobilis in pago quodam Bure, in septentrionali paroechia Skellefteå sito, de quo pago et nomen familiae deducendum est. Ille Herse, qui fortasse circa annum 1400 floruit, rem auxit phocas venando ac coria eorum vendendo, eo tempore quaestus in Suecia boreali lucrosus. Complures posterorum illius Hersoni saeculo sexto decimo magna adierunt munera; aliqui quoque in numerum nobilium asciti. In dissertatione quadam academica (Nicolai Casströmii Dissertatio historica, utriusque Falonis Bure in patriam merita), anno 1746 scripta, enumerantur ex Bureo stirpe—masculina ac feminina—14 archiepiscopi atque 22 episcopi una cum 99 familiae nobiles in Suecia.

Ut dicit Sikeborg in opusculo infracitato:

Iohannes Bureus, moribus saeculi imbutus, idem methodum historicum usus est ut Falonem iuniorem ad suam stemman adiungendam quod sanxit archiepiscopus et historicus Iohannes Magnus (mortuus 1544), cuius mirum opus de historia gothorum (Historia de Omnibus Gothorum Sveonomque Regibus), in qua inter alia, coniecturorum indomitorum gratia, series regum svionum gothorumque ad Magog usque, Noë Biblici nepotem, ducitur, in aetate Burei etiam tum videbatur ut recti exempli modus annales scribendi. Provisit id methodum Iohanni Burei casum nomina consanguineorum suorum in cippis runicis recognoscendi et ex nominibus locorum familiae suae recreandi historiam. Tamquam in speculo imaginem mentis effrenatae Burei reddit imaginosa introductio eius ad eas tabellas genealogicas. Partes autem genealogiae ipsae, quae cognatorum eiusdem aevi narratione nisae sunt, admirabile significat iudicium, et cautio; propinqui Iohannis Burei, sive famuli sive episcopi, diligenter, immo amanter, in tabulis ab eo notantur, et labori non perpercit in indiciis de cognatis suis, per totum regnum sparsis, colligendis. Genealogia ipsa, qua patet Iohannem Bureum ut talium indiciorum exscriptorem ibi accuratum fuisse, contraria est introductioni, quo Bureus suus est cum habitu auctoris licentis.

Ea lata genealogia Burea, in habendo tantos rusticos in provinciis septentrionalibus et ordinis sacerdotum socios (tres in eo numero archiepiscopos) saeculo decimo sexto viventes, pro sua aetate, tum solum stemmae conficiuntur regales nobilesque, unicissima est. Quoniam adhuc genealogia Bureae familiae tam nota est inter genealogos Suecicos, credideris eos hunc aspectum in foco optico posituros; nihilominus etiamnunc de mythicis primaevisque gradibus cognationis curae est plerisque, quamvis debeat omnibus patere genealogos inde nihil lucri fieri. Fale senior et Fale iunior non maiore iure in tabulis genealogicis includendi sunt quam Pater Natalicius.

Volui praesenti opusculo probare Falonem seniorem ac Falonem iuniorem non in fama Burea principale tradita inesse (i. e. nulla superest ratio credendi illos vere de sanguine Bureorum fuisse), Iohannis Burei adoptionem de Falone iuniore ut cognato Bureorum infirmissimo quidem fundamento incumbere, Falonem seniorem e falsa historicorum interpretatione natum esse post mortem Iohannis Burei. Etiam probavi ne ipsum Iohannem Bureum quidem conatum esse ponte genealogico, ut ita dicam, Falonem iuniorem coniungere primaevis mythicisque cognatis. Iohannis Burei cognati, sui aevi, non cognoverunt originem Hersone vetustiorem; ergo existimo hunc Hersonem verum gentis Bureae esse auctorem.

Lege etiam

• Urban Sikeborg: Familiae Bureae Tabula Genealogica de Johanne Thomae Bureo - Creatio atque Fiducia, Annuarium Genealogorum, Holmiae anno 1996 (Suecice: Johan Bures släktbok över Bureätten - tillkomst och tillförlitlighet, Släktforskarnas årsbok, Stockholm 1996).
• Idem: Utriusque Falonis Bure in patriam merita: Nicolai Casstroemii dissertatio, anno 1746 edita, Annuarium Genealogorum, Holmiae anno 2008 (Suecice: De båda Fale Bures välgärningar mot fäderneslandet; Nils Casströms dissertation från 1746, Släktforskarnas årsbok, Stockholm 1996).